Σε απόγνωση βρίσκονται οι μελισσοκόμοι της Εύβοιας, καθώς τα μελίσσια έγιναν στάχτη ενώ το δάσος θα χρειαστεί χρόνια για να αναγεννηθεί.
Ενδεικτικό του πλήγματος που δέχτηκε ο κλάδος, είναι το γεγονός πως το ξακουστό πευκόμελο της Εύβοιας, αντιπροσώπευε το 70% του συνόλου της ελληνικής παραγωγής.
Έσβησαν οι φωτιές αλλά μαζί τους χάθηκαν χιλιάδες μελισσοσμήνη, η καταστροφή για τους μελισσοπαραγωγούς που είχαν τις κυψέλες τους στην Εύβοια είναι ανυπολόγιστη.
«Το δάσος δεν ξαναγίνεται θέλει 30 -40 χρόνια τι θα κάνουμε δεν υπάρχουν δουλειές, 100% κάηκαν όλα», αναφέρει μελισσοκόμος της περιοχής.
Οι παραγωγοί μελιού είναι σε απόγνωση καθώς οι κυψέλες έγιναν στάχτη ενώ ότι κατάφεραν να περισώσουν δεν θα έχε παραγωγή.Το πευκόμελο της Εύβοιας είναι η σημαντικότερη κατηγορία ελληνικού μελιού καθώς αντιπροσωπεύει το 70% της συνολικής παραγωγής της χώρας μας.
Με κίνδυνο της ζωής του ένας μελισσοπαραγωγός έσωσε τις κυψέλες του την ώρα που η πύρινη λαίλαπα κατάκαιγε τα πεύκα στο μαύρο δάσος όμως δεν υπάρχει τίποτα για να τραφούν οι μέλισσες και να επιβιώσουν.
Όπως δήλωσε ο πρόεδρος της ομοσπονδίας μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας Βασίλης Ντούρας: «χάνουμε 5 με 10 χιλιάδες μέλι τώρα με το έγκλημα της Εύβοιας είναι δυσβάσταχτο, εκεί ζούσαμε οι μισοί μελισσοκόμοι της Ελλάδας».
Μαζί με τους μελισσοπαραγωγούς και οι πευκάδες που μάζευαν το ρετσίνι θρηνούν, για το καμένο δάσος, το μαύρο παρόν και το δύσκολο μέλλον.
Δημοσίευση σχολίου