Οι σοβαρές συνέπειες από την υπερβολική
κατανάλωση ζάχαρης, κυρίως της επεξεργασμένης, πρόσθετης ζάχαρης που βρίσκεται
σε δεκάδες προϊόντα που καταναλώνουμε καθημερινά, είναι λίγο-πολύ γνωστές και
επιστημονικά τεκμηριωμένες.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά η
ημερήσια πρόσληψη ενέργειας (θερμίδων) να μην προέρχεται σε ποσοστό άνω του 10%
από σάκχαρα, είτε αυτά προέρχονται ως πρόσθετο σε φαγητά, γλυκά και ροφήματα
είτε λαμβάνονται από τα φρούτα, τα λαχανικά ή το μέλι. Το ποσοστό αυτό
αντιστοιχεί περίπου σε 50 γραμμάρια ζάχαρης (12 κουταλιές του γλυκού) την
ημέρα.
Η υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης έχει
συνδεθεί άμεσα με αρνητικές επιπτώσεις για την υγεία, κυρίως με την παχυσαρκία
και το διαβήτη τύπου 2, ωστόσο οι ειδικοί δείχνουν όλο και περισσότερο
ενδιαφέρον για άλλες, άγνωστες μέχρι τώρα, συνέπειές της.
Πρόσφατη μελέτη που εκπονήθηκε από
ερευνητές του Πανεπιστημίου της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία υπέδειξε ότι
οι βλάβες που προκαλεί η ζάχαρη στον εγκέφαλο είναι τόσο σοβαρές όσο οι
επιπτώσεις που παρατηρούνται λόγω στρες ή κακοποίησης σε μικρή ηλικία.
Βάσει πειραμάτων που πραγματοποιήθηκαν
σε ποντίκια, τα οποία πιθανώς επεκτείνονται και στον άνθρωπο, οι ερευνητές
παρατήρησαν μεταβολές στην περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει τη συναισθηματική
ανταπόκριση και τη γνωστική λειτουργία και μάλιστα οι μεταβολές ήταν πιο
έντονες από αυτές που παρατηρούνται από το υπερβολικό στρες.
Έχει διαπιστωθεί
ότι οι άσχημες εμπειρίες στα πρώτα χρόνια της ζωής, όπως το αυξημένο στρες ή η
κακοποίηση, αυξάνουν τον κίνδυνο αρνητικών εκβάσεων για την ψυχική υγεία στο
μέλλον.
Τραυματικές εμπειρίες στην παιδική
ηλικία, όπως ένα ατύχημα, το πένθος, μια φυσική καταστροφή ή η σεξουαλική και
συναισθηματική κακοποίηση, συσχετίζονται με αυξημένα επίπεδα της βασικότερης
«ορμόνης του στρες» (κορτιζόλη) στον οργανισμό. Παράλληλα, τα διαθέσιμα
ερευνητικά στοιχεία υποδεικνύουν ότι η κακή μεταχείριση του παιδιού
συσχετίζεται με το μειωμένο όγκο του εγκεφάλου και πως η επίδραση αυτή είναι
αποτέλεσμα του έντονου άγχους.
Δημοσίευση σχολίου