Νέα έρευνα αναφέρει ότι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν αυτά τα σημαντικά έντομα από αλλαγές στη χρήση γης, επιβλαβή φυτοφάρμακα και την κλιματική αλλαγή επηρεάζουν την παραγωγή τροφίμων.
Οι μέλισσες, στο ρόλο τους ως κύριοι επικονιαστές, αυξάνουν τις αποδόσεις των καλλιεργειών, οδηγώντας σε περισσότερη παραγωγή υγιεινών φρούτων, λαχανικών και ξηρών καρπών.
Ωστόσο, νέα έρευνα αναφέρει ότι οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν αυτά τα σημαντικά έντομα από αλλαγές στη χρήση γης, επιβλαβή φυτοφάρμακα και την κλιματική αλλαγή επηρεάζουν την παραγωγή τροφίμων, οδηγώντας σε λιγότερο υγιεινά τρόφιμα και περισσότερες ασθένειες που προκαλούν υπερβάλλοντα αριθμό θανάτων.
«Ένα κρίσιμο κομμάτι που λείπει στη συζήτηση για τη βιοποικιλότητα ήταν η έλλειψη άμεσων συνδέσεων με την ανθρώπινη υγεία. Αυτή η έρευνα αποδεικνύει ότι η απώλεια επικονιαστών επηρεάζει ήδη την υγεία σε κλίμακα με άλλους παγκόσμιους παράγοντες κινδύνου για την υγεία, όπως ο καρκίνος του προστάτη ή οι διαταραχές χρήσης ουσιών», δήλωσε ο Samuel Myers του Harvard TH Chan School of Public Health, στη Βοστώνη.
Η ανεπαρκής επικονίαση οδήγησε σε απώλεια 3% έως 5% της παραγωγής προιόντων και ξηρών καρπών, σύμφωνα με τη μελέτη. Αυτό σχετίζεται με περίπου 427.000 υπερβάλλοντες θανάτους ετησίως από ασθένειες όπως οι καρδιακές παθήσεις, το εγκεφαλικό, ο διαβήτης και ορισμένοι καρκίνοι, δήλωσαν οι ερευνητές.
Ετήσια μείωση 1% έως 2% των πληθυσμών εντόμων έχει οδηγήσει ορισμένους να προειδοποιούν για μια «αποκάλυψη εντόμων» που θα έρθει τις επόμενες δεκαετίες. Οι επικονιαστές θα ήταν μέρος αυτού, επηρεάζοντας σοβαρά την προσφορά υγιεινών τροφίμων επειδή αυξάνουν τις αποδόσεις των τριών τέταρτων των ποικιλιών καλλιεργειών.
Για να μελετήσουν το ζήτημα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν στοιχεία από ένα δίκτυο εκατοντάδων πειραματικών αγροκτημάτων σε όλη την Ασία, την Αφρική, την Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική. Οι ερευνητές εξέτασαν τα «κενά απόδοσης επικονιαστών» για τις πιο σημαντικές καλλιέργειες που εξαρτώνται από τους επικονιαστές, ώστε να μπορέσουν να προσδιορίσουν πόση απώλεια καλλιεργειών οφείλεται στην έλλειψη αρκετής επικονίασης.
Στη συνέχεια, η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε ένα παγκόσμιο μοντέλο κινδύνου-ασθένειας για να εκτιμήσει τις επιπτώσεις στην υγεία που θα μπορούσαν να έχουν οι αλλαγές στην επικονίαση. Υπολόγισαν επίσης την απώλεια οικονομικής αξίας από τη χαμένη επικονίαση σε τρεις χώρες περιπτωσιολογικής μελέτης.
Τα ευρήματα έδειξαν ότι η χαμένη παραγωγή τροφίμων συγκεντρώθηκε σε χώρες με χαμηλότερο εισόδημα. Ωστόσο, η επιβάρυνση της υγείας ήταν μεγαλύτερη στις χώρες μεσαίου και υψηλότερου εισοδήματος, όπου υπάρχουν περισσότερες μη μεταδοτικές ασθένειες.
Ενώ συνήθως οι επιπτώσεις στην υγεία από την κλιματική αλλαγή επικεντρώνονται στους φτωχότερους πληθυσμούς σε περιοχές όπως η Νότια Ασία και η υποσαχάρια Αφρική, σε αυτήν την περίπτωση χώρες μεσαίου εισοδήματος όπως η Κίνα, η Ινδία, η Ινδονησία και η Ρωσία επηρεάστηκαν περισσότερο.
Οι χώρες με χαμηλότερο εισόδημα έχασαν επίσης σημαντικό γεωργικό εισόδημα εξαιτίας αυτών των χαμηλότερων αποδόσεων, δυνητικά 10% έως 30% της συνολικής γεωργικής αξίας, διαπίστωσαν οι ερευνητές.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι αυτό δεν είναι απλώς περιβαλλοντικό ζήτημα, αλλά ένα θέμα που επηρεάζει την υγεία και την οικονομία.
«Αυτή η μελέτη δείχνει ότι το να κάνουμε πολύ λίγα για να βοηθήσουμε τους επικονιαστές δεν βλάπτουμε μόνο τη φύση, αλλά και την ανθρώπινη υγεία», είπε ο Μάθιου Σμιθ, ερευνητής στο τμήμα περιβαλλοντικής υγείας στο Χάρβαρντ.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο Environmental Health Perspectives.
Πηγές:
Environmental Health Perspectives.
Δημοσίευση σχολίου