Η επιθετικότητα των μελισσών καθορίζεται βασικά από την φυλή, τη γενετική τους ιδιοσύσταση και τον περιβάλλοντα χώρο. Η επιθετικότητα αυξάνει σημαντικά από την επίδραση παραγόντων όπως:
Α. Οι καιρικές συνθήκες: η συννεφιά, οι επικείμενες καταιγίδες, ο ξαφνικός άνεμος, και άλλοι παράγοντες που προκαλούν αλλαγές στο ηλεκτρικό πεδίο της κυψέλης.
Β. Η απουσία τροφών: το σταμάτημα της νεκταροέκκρισης και η απουσία νερού.
Γ. Το είδος της ανθοφορίας: μερικές ανθοφορίες όπως της καστανιάς, της ερείκης, της κουμαριάς και άλλες.
Δ. Η ενδυμασία και η συμπεριφορά του μελισσοκόμου: τα σκουρόχρωμα, τα μάλλινα ή συνθετικά ρούχα, οι οσμές από αρώματα ή τροφές, η απρόσεκτη, βιαστική, μεγάλης διάρκειας επιθεώρηση
Ε. Η κατάσταση του μελισσιού: η ορφάνια, ή ο υπερβολικά μεγάλος αριθμός μελισσιών.
ΣΤ. Η δηλητηρίαση των μελισσών από εντομοκτόνα.
Ζ. Η έντονη ενόχληση από σφήκες, πουλιά ή άλλους εχθρούς
Πηγή: Πρακτική Μελισσοκομία, Α. Θρασυβούλου
Δημοσίευση σχολίου