ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

Είτε στο παρτέρι, είτε στο μπαλκόνι, στην βεράντα τα καλοκαιρινά λουλούδια μαγεύουν με την πλούσια και συχνά πολύμηνη ανθοφορία τους. 

Παρακάτω θα σας παραθέσω μερικά από τα αγαπημένα μου λουλούδια του καλοκαιριού...

Αντίρρινο το μέγα ή κοινώς σκυλάκι(Antirrhinum majus) 

Δεν σταματούν να ανθίζουν καθ' όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού μέχρι το φθινόπωρο.Φυτεύεται από τα τέλη Απριλίου και μετά όταν δεν απειλούνται από την παγωνιά. 

Φροντίστε το χώμα να είναι ομοιόμορφα νωπό αλλά όχι υγρό.Απομακρύνετε τα μαραμένα άνθη καλύτερα κόβοντας ολόκληρους τους μίσχους όπου βρίσκονται.Συνδυάζονται με Μελισσόχορτο, Κόσμο, και Γεράνια προτιμήστε να τα τοποθετήσετε σε ηλιόλουστη θέση και σε χουμώδες, φρέσκο χώμα με καλή στράγγιση.

Καλέντουλα (Calendula officinalis) 

Aυτά τα καλοκαιρινά λουλούδια ξεδιπλώνουν όλη τους την ομορφιάακόμα και σε ημισκιερά σημεία.
Φυτεύονται από τα μέσα Απριλίου και μετά,.

Χρειάζονται καλό πότισμα αν έχειξηρασία, αλλιώς τακτική καιελαφριά ύγρανση, αφήνοντας το χώμα να στεγνώσει ανάμεσα στα ποτίσματα.tip. Οι καλέντουλες εμποδίζουν την ανάπτυξη βλαβερώννηματωδών μέσα στο χώμα χάρη στις ριζικές εκκρίσεις τους. 

Τοποθετούνται σε ηλιόλουστες έως ημισκιερές θέσεις και σε χώμα χουμώδες, πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες με καλή στράγγιση.Συνδυάζονται με μπλε ή βιολετί λουλούδια, όπως καπουτσίνους, ηλιοτρόπια, πετούνιες.

Καλλίστεφος Κίνας (Callistephus chinensis) 

Ανθίζει μέχρι αργά το φθινόπωρο Φυτεύεται από τα τέλη Απριλίου αλλά σε υγρές και ψύχρες τοποθεσίες από τα μέσα Μαΐου.Ποτίστε καλά όταν υπάρχει ξηρασία χωρίς να διατηρείτε μουσκεμένο το χώμα τους.

Συνδυάζονται με λευκάνθεμα, Άλυσσους και Λομπέλιες.
τοποθετούμε σε ηλιόλουστες θέσεις κ σε χώμα χουμώδεςπλούσιο σε θρεπτικές ουσίες κατά προτίμηση ελαφρά αμμώδες με καλή στράγγιση.

Γαρύφαλλο (Dianthus)

Τα κινέζικα γαρύφαλλα καλλιεργούνται μόνο ως μονοετή κ φτάνουν 15-40 εκατοστά ύψος.

Τα γαρύφαλλα των ποιητών είναι διετή κ φτάνουν μέχρι τα 40-60 εκατοστά.

Ανθοφορούν από τον Μάιο έως τον Σεπτέμβρη, τα μονοετή τα φυτεύουμε τον Μάιο ενώ τα διετή το φθινόπωρο. Χρειάζονται χώμα χουμώδες και πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες με καλή στράγγιση κ όχι πολύ υγρό.Τα τοποθετούμε σε ηλιόλουστες θέσεις. Συνδυάζονται με πολλά ανθοφόρα και πόες κυρίως μπλε κίτρινα κ λευκά άνθη.

Γκαζάνια (Υβρίδιο της Gazania)

Δυστυχώς ενώ είναι ένα πολύ όμορφο ανθοφόροo φυτό ανοίγει μόνο όταν έχει ηλιοφάνεια, τα συννεφιασμένα καλοκαιριά η γκαζάνια μπορεί να σας απογοητεύσει λίγο.Χαρακτηρίζεται ως γνήσιο παιδί του Ήλιου που δεν ενοχλείται ακόμη και από τον καύσωνα.

Φυτεύονται από τα μέσα Μαϊου και μετά.

Διατηρείτε το χώμα ελαφρά νωπό αφήνοντας κάθε τόσο την επιφάνεια του εδάφους να ξεραίνεται ανάμεσα στα ποτίσματα. Απομακρύνετε τακτικά τα μαραμένα άνθη.Συνδυάζονται με Άλυσσους, Λομπέλιες, Σινεράριες ή Ηλιοτρόπια.

Ανθοφορούν από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο.

Τοποθετούνται σε ηλιόλουστη θέση ακόμα και με έντονη ηλιοφάνεια και ζεστή, προστατευμένη όμως από τη βροχή, σε χώμα χουμώδες πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες με καλή στράγγιση, ελαφρά στεγνό έως φρέσκο και ασβεστούχο.

Ηλίανθος (Helianthus annuus)

Με τα εντυπωσιακά ολόλαμπρα λουλούδια τους οι ηλίανθοι είναι τα αναμφισβήτητα φαβορί του καλοκαιριού.Ανθοφορούν από τον Ιούλιο έως τον Οκτώβριο.

Φυτεύονται σε ηλιόλουστες ζεστές και προστατευμένες από τον άνεμο θέσεις από τα μέσα Μαΐου και μετά, σε χώμα χουμώδες, πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες, με καλή στράγγιση.Την περίοδο της ξηρασίας ποτίζετε με άφθονο νερό αλλά να αποφεύγετε τη στασιμότητα του νερού. Στερεώνετε τις ψηλές ποικιλίες σε στηρίγματα.

Συνδυάζονται με λουλούδια των αγρών και πόες όπως Καλέντουλες, Αλθαίες, Ζίννιες, Φλόγες ή Καπουτσίνους.

Ανυπομονεσία (Ιmpatiens Walleriana)

Η ακούραστη ανθοφορία έδωσε στο φυτό αυτό το χαρακτηριστικό «ανυπόμονο». Ακόμη και σε σκιερά σημεία οι ανυπομονησίες ανθίζουν ακατάπαυστα από τον Μάιο έως τον Οκτώβρη.Φυτεύονται από τα μέσα Μαΐου και μετά σε ημισκιερές κατά προτίμηση έως σκιερές θέσεις. Οι μοντέρνες ποικιλίες αντέχουν και τον ήλιο αν έχουν αρκετήυγρασία. Χρειάζονται χώμα χουμώδες πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες με καλή στράγγιση και όχι πολύ στεγνό.Συνδυάζονται με Φούξιες και Μπιγκόνιες αλλά και Λομπέλιες, Κατιφέδες και μικρές Καμπανούλες.

Λομπέλια (Lobelia erinus)

Οι γοητευτικές Λομπέλιες δεν επιτρέπεται να λείπουν από τα παρτέρια και τις ζαρντινιέρες, αποτελούν τους διακριτικούς αλλά και γοητευτικούς συνόδους πολλών καλοκαιρινών ανθόφυτων.Φυτεύονται από τα μέσα Μαΐου και μετά σε ηλιόλουστες έως ημισκιερές καλυτέρα σε προστατευμένες από την άμεση ηλιοφάνεια θέσεις, σε χώμα χουμώδες, πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες με καλή στράγγιση.

Δεν αντέχουν το συνεχές πότισμα ή τα στάσιμα νερά αλλά αγαπούν την ομοιόμορφη ύγρανση.

Άλυσσος (Lobularia maritima)

Mε την χαμηλή, φουσκωτή ανάπτυξη της και την πληθώρα των μικροσκοπικών ανθέων της που μοσχοβολούν μέλι πλαισιώνει ιδανικά αλλά φυτά με μεγάλα άνθη τόσο σε παρτέρια όσο και σε ζαρντινιέρες, είναι εξαιρετικό κ για εδαφοκάλυψη αλλά και για βραχόκηπους όπως επίσης και σε σχισμές από ξερολιθιές ή ανάμεσα σε πλάκες.Ανθοφορούν από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο.Φυτεύονται από τα μέσα Μαΐου και μετά σε ηλιόλουστες και με άμεση ηλιοφάνεια θέσεις, αντέχει όμως και στην ελαφριά σκιά. Το χώμα πρέπει να είναι ασβεστούχο και όχι πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες, αλλά με καλή στράγγιση.

Δεν θέλει πολύ υγρασία για αυτό να αφήνετε πάντα την επιφάνεια του χώματος να στεγνώνει ανάμεσα στα ποτίσματα. Αν μετά την υποχώρηση της πρώτης ανθοφορίας κλαδέψετε τα φυτά κατά το μισό και τους ρίξετε λίπασμα θα ανθίσουν ξανά.

Συνδυάζονται με όλα τα καλοκαιρινά ανθόφυτα και με πολλές πόες. Καλυτέρα όμως με Γκαζάνιες, Γαρύφαλλα, Καλέντουλες και Τριανταφυλλιές.

Μη με λησμόνει (Myosotis sylvatica)

Το συγκεκριμένο φυτό φυτρώνει σε ολόκληρη την Ευρώπη σε λιβάδια, ξέφωτα και παρυφές δασών κατά προτίμηση σε μεγάλα υψόμετρα.Φυτεύεται τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο και πρέπει να προστατευτούν τον χειμώνα με εδαφοκάλυψη από φλοιούς.

Ανθοφορούν από τον Απρίλιο έως τον Ιούνιο και τοποθετούνται σε ηλιόλουστες έως ημισκιερες και τα προτίμηση δροσερές θέσεις και σε χώμα με καλή στράγγιση, χουμώδες όχι πολύ στεγνό.

Συνδυάζεται με κίτρινες Βιολέτες, Πανσέδες, ασπρολούλουδα, Πριμούλες, Τουλίπες και Νάρκισσους.

Αφρικανική Μαργαρίτα (Οsteospermum)

Ανθίζει από Μάιο έως Σεπτέμβριο, δυστυχώς όμως τα μεγάλα και ολόλαμπρα άνθη του σπανίζουν όταν το καλοκαίρι είναι βροχερό και μένουν κλειστά όταν έχει συννεφιά.

Φυτεύεται από τα μέσα Μαΐου σε θέση με πλήρη ηλιοφάνεια και ζεστή, σε προστατευόμενη από τη βροχή κ το χώμα πρέπει να είναι χουμώδες με καλή στράγγιση και πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες. Καλυτέρα κατά την φύτευση να αναμίξετε το χώμα με λίπασμα βραδείας αποδέσμευσης. Απομακρύνετε τακτικά τα μαραμένα άνθη.Συνδυάζονται με Άλυσσους, Γκαζάνιες και Πορτουλάκες καθώς και με Ηλιοτρόπια.

Πορτουλάκα (Portulaca grandiflora)

Ανθοφορεί από Ιούνιο έως Σεπτέμβριο, είναι ανθεκτικό στην ξηρασία, με ελάχιστες απαιτήσεις όμως τα άνθη ανοίγουν όταν έχει ήλιο και κλείνουν νωρίς το βράδυ.Φυτεύονται από τα μέσα Μαΐου σε θέσεις κατά προτίμηση με πλήρη ηλιοφάνεια, προστατευμένες από τη βροχή κ σε χώμα χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις.

Ποτίζετε μόνο αν έχει συνεχόμενη ξηρασία.

Συνδυάζονται με Άλυσσους, Παπαρούνες, Γκαζανιες ή πόες όπως η Λεβάντα και η Σάλβια.

Κατιφές (Tagetes)

Ανθοφορεί από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο.

Φυτεύεται από τα μέσα Μαΐου σε ηλιόλουστες θέσεις σε χώμα χουμώδες με καλή στράγγιση και με πολλές θρεπτικές ουσίες.Ποτίζετε με άφθονο νερό αφήνοντας όμως το χώμα να στεγνώνει ανάμεσα στα ποτίσματα.

Συνδυάζονται με μπλε, βιολετί ή λευκούς γείτονες.

Εμποδίζουν με τις εκκρίσεις των ριζών τους βλαβερούς νηματώδεις και γι αυτό ενδείκνυνται ως χλωρή λίπανση και για την «κούρα» του εδάφους.

Βερβένες (Υβρίδιο της Verbena)

Μια ξεχωριστή καλλονή είναι η ποικιλία Aphrodite με τα ραβδωτά άνθη.Ανθοφορεί από Ιούνιο έως Οκτώβριο.

Φυτεύεται από τα μέσα Μαΐου σε ηλιόλουστες θέσεις, με χώμα καλής στραγγίσεως, χουμώδες και πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες, όχι πολύ στεγνό.Συνδυάζεται με πολλά ανθοφόρα και πόες.

Πανσές (Υβρίδια της Viola)

Ανθοφορούν από τον Μάιο έως τον Ιούνιο ή τον Σεπτέμβριο έως τον Νοέμβριο ανάλογα με την ημερομηνία σποράς και την ποικιλία.Φυτεύονται σε θέσεις ηλιόλουστες έως ημισκιερες σε χώμα με καλή στράγγιση, χουμώδες και πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες, όχι όμως στεγνό.

Συνδυάζονται με Τουλίπες, Νάρκισσους και αλλά διετή καθώς και με Αστράκια, Ρείκια ή αργυρόφυλλα.

Ζίννια (Zinnia elegans)

Ανθοφορούν από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο.

Μπορείτε να σπείρετε απευθείας από τον Μάιο και να αραιώσετε αργότερα τα φυτά, είναι πιο οικονομικό.

Φυτεύονται από τα μέσα Μαΐου σε ηλιόλουστες, ζεστές και ελαφρά προστατεμένες από τον αέρα θέσεις. Το χώμα πρέπει να είναι χουμώδες με καλή στράγγιση και πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες, όχι πολύ στεγνό.Διατηρείτε το χώμα νωπό ομοιόμορφα αλλά σε καμία περίπτωση πολύ υγρό.

Συνδυάζονται με Καλέντουλες, Κόσμους, Κατιφέδες, Ηλιοτρόπια, Βερβένες.

Αγήρατο (Ageratum houstonianum)

Ανθοφορεί από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο.Είναι αρκετά ανθεκτικό στις καιρικές συνθήκες.

Φυτεύεται από τον Μάιο και μετά και είναι ιδανικό για μπαλκόνια.

Πετούνια (Petunia)

Ανθίζουν από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο.

Οι μοντέρνες ποικιλίες της είναι ανθεκτικές στον καιρό και στον άνεμο. Έχουν όμως ευαισθησία σε ασβεστώδη εδάφη όποτε προτιμήστε ειδικό χώμα για πετούνιες.Φυτεύονται σε ηλιόλουστες αλλά και ημισκιερές θέσεις, κ είναι ιδανικές και για μπαλκόνια.

Γεράνι (Geranium)

Ανθίζουν από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο, είναι συνήθως ανθεκτικά στον καιρό και στον άνεμο.

Φυτεύονται σε ηλιόλουστες θέσεις ακόμα κ σε σκιερές, δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις και είναι ιδανικά και για μπαλκόνια. Ευδοκιμούν σε οποιοδήποτε τύπο εδάφους, ακόμα και σε βαριά αργιλώδη εδάφη, αρκεί το χώμα τους να μην είναι συνεχώς υγρό. Ποτίζετε τακτικά αφήνοντας όμως το χώμα τους να ξεραίνεται ανάμεσα στα ποτίσματα και αδειάζετε πάντα το νερό που περισσεύει στο πιάτο της γλάστρας γιατί θα σαπίσουν οι ρίζες του φυτού. 

Αστίλβη (Astillbe)

Είναι από τα ελκυστικότερα καλλωπιστικά για σκιερά μέρη, λέγεται και ουρά της αλεπούς λογά του σχήματος της ταξιανθίας της.Ανθοφορεί ανάλογα με το είδος και την ποικιλία από τον Ιούνιο μέχρι τον Σεπτέμβριο.

Φυτεύεται από νωρίς την άνοιξη, καλύτερη εποχή είναι και νωρίς το φθινόπωρο σε κατά προτίμηση ημισκιερες θέσεις, ακόμα κ σε σκιές δέντρων αλλά και σε σκιά. Σε προσήλια μέρη χρειάζεται πολύ νερό. Το χώμα πρέπει να είναι χουμώδες, νωπό έως υγρό.Σε εποχές ανομβρίας χρειάζονται καλό και τακτικό πότισμα.

Καμπανούλα (Campanula)

Ταιριάζουν σε κάθε είδος κήπου, τα άνθη τους μοιάζουν με μικρά αστεράκια.Ανθίζουν από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο.

Φυτεύονται καλυτέρα την άνοιξη, αν δεν ανθίσουν αμέσως δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας μιας και πολλά ειδή ανθίζουν τον δεύτερο χρόνο. Προτιμήστε θέσεις προσήλιες ή ημισκιερές σε έδαφος χουμώδες, στραγγιστικό, πλούσιο και νωπό κατά προτίμηση ασβεστώδες.Ποτίζονται όταν υπάρχει ανομβρία.Συνδυάζονται με Αστίλβη, Πελαργόνια, Δελφίνια.

Δελφίνιο (Delphinium)

Τα άνθη μοιάζουν με κράνη και στο τελευταίο πέταλο έχουν μια άκανθα. Είναι πολυετές φυτό.

Ανθίζουν από τον Ιούνιο έως τον Ιούλιο και έχουν δεύτερη ανθοφορία τον Αύγουστο έως τον Οκτώβριο.Φυτεύονται καλυτέρα το φθινόπωρο αλλά και την άνοιξη, σε θέση με προσήλια και σε στραγγιστικό, χουμωδες, πλούσιο και νωπό έδαφος.

Σε ανομβρία θέλουν καλό πότισμα και την άνοιξη πριν βγάλουν τα άνθη δώστε τους κομπόστ ή πλήρες λίπασμα. Μετά την πρώτη ανθοφορία το καλοκαίρι κόψτε τα στο ύψος μιας παλάμης από το έδαφος και ξαναβάλτε λίπασμα για να ξανανθίσουν. Μετά το φθινόπωρο τα κόβετε πάλι.Συνδυάζονται πολύ όμορφα με τριανταφυλλιές και στο παρτέρι με μαργαρίτες, κρίνους.

Λεβάντα (Lavantula angustifolia) 

Είναι πολυετής ημίθαμνος με ξυλώδη βάση. Ταιριάζει πολύ όμορφα ανάμεσα στις πόες και το δριμύ άρωμα των αειθαλών φύλλων και λυγερών ταξιανθιών της απομακρύνει πολλά παράσιτα.

Ανθοφορεί από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο.

Φυτεύεται την άνοιξη σε προσήλια ακόμα και ηλιόλουστη και ζεστή θέση, χρειάζεται στραγγιστικό, αμμώδες, όχι πολύ πλούσιο αλλά καλύτερα ασβεστώδες έδαφος.

Ποτίστε μόνο το καλοκαίρι με ακραία ανομβρία.Συνδυάζεται με τριανταφυλλιές αλλά ταιριάζει και με ίριδες και άλλες πόες που αγαπούν τον ήλιο.

Λευκάνθεμο (Leucanthemum vulgare)

Αποκαλούνται και μαργαρίτες, ανθοφορούν από τον Μάιο μέχρι τον Ιούνιο /Ιούλιο και έχουν μια δεύτερη ανθοφορία στο τέλος του καλοκαιρού, είναι πολυετές φυτό.

Φυτεύονται την άνοιξη ή το φθινόπωρο σε προσήλια αλλά και σε φωτεινή σκιά δέντρων και προτιμάται στραγγιστικό, πλούσιο, νωπό έως σχετικά ξηρό έδαφος.

Το καλοκαίρι χρειαστεί τακτικό πότισμα αλλά δεν πρέπει το έδαφος να μένει υγρό. Την άνοιξη τοποθετήστε λίγο κομπόστ. Κόψτε τις μαραμένες ανθοταξίες μέχρι τα πάνω φύλλα ώστε να ευνοηθεί η επανάληψη της ανθοφορίας.Συνδυάζονται με Φλόγες, Δελφίνια ή καλοκαιρινά άνθη.

Φλόγα (Phlox) 

Τα άνθη της φλόγας γοητεύουν την άνοιξη και στις αρχές του καλοκαιριού. Είναι πολυετής πόα.Ανθοφορεί τον Ιούνιο με Σεπτέμβριο όταν πρόκειται για ψηλά ειδή και από Απρίλιο έως Μάιο/Ιούνιο για τα κοντά ειδή.Φυτεύεται την άνοιξη ή το φθινόπωρο σε κατά προτίμηση προσήλια αλλά και ημισκιερά μέρη. Σε χώμα στραγγιστικό χουμώδες, πλούσιο και νωπό.

Σε ανομβρία χρειαστεί τακτικό πότισμα. Την άνοιξη δώστε τους κομποστ ή οργανικό λίπασμα. Η Phloxsubulata χρειάζεται κόντεμα περίπου στο μισό ύψος που τη βοηθά να πυκνώσει και πολλές φορές να ξανανθίσει το φθινόπωρο και τα ψηλά ειδή χρειάζονται στο τέλος του χρόνου κόψιμο λίγο πάνω από το έδαφος. Συνδυάζονται με μαργαρίτες, Δελφίνιο, Καμπανούλες.

Πριμούλα (Primoula)

Ανθοφορεί ανάλογα με το είδος της από Μάρτιο έως Μάιο ή από Ιούνιο μέχρι Αύγουστο. Συχνά τα άνθη τους έχουν μια χαρακτηριστική μυρωδιά. Είναι πολυετής πόα.Φυτεύονται κυρίως την άνοιξη σε ημισκιερές αλλά και φωτεινές θέσεις σε έδαφος στραγγιστικό, χουμωδες, πλούσιο νωπό έως υγρό.

Στην ανομβρία χρειάζονται τακτικό πότισμα ιδίως σε προσήλια μέρη. Την άνοιξη δώστε τους λίγο κομπόστ. Από την αρχή του καλοκαιρού όταν έχει παρέλθει ο κίνδυνος των σαλιγκαριών καλύψτε τη βάση με φυτόχωμα ή δενδρόχωμα.Συνδυάζονται όμορφα με Νάρκισσους, Τουλίπες, Καμπανούλες. 

Ρουντμπέκια (Rudbeckia)

Οι πεταλούδες λατρεύουν το νέκταρ των φωτεινών ανθέων της Ρουντμπέκιας. Ανθοφορεί απ τον Ιούλιο/Αύγουστο μέχρι τον Σεπτέμβριο. Είναι πολυετής πόα.

Φυτεύεται την άνοιξη αλλά μπορούν να φυτευτούν και το φθινόπωρο σε προσήλια και ζεστή θέση και σε έδαφος στραγγιστικό, πλούσιο, χουμώδες, νωπό έως υγρό το οποίο όμως καλύτερα να ξεραίνεται.Σε περιόδους ανομβρίας ποτίστε, την άνοιξη χρειαστεί λίγο κομπόστ, και το φθινόπωρο κόψτε όλους του βλαστούς πάνω από το έδαφος.

Συνδυάζεται με τις μαργαρίτες, τη Φλόγα, το Δελφίνιο και με αγρωστώδη. 

Πηγή

ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ ΙΟΥΝΙΟΥ

             
ΙΟΥΝΙΟΣ – μελιτοφόρος μήνας

Με την ευχή να ξεπεράσουμε ανώδυνα το «κενό» του Μαΐου, δηλαδή να μη έχουμε ανεξέλεγκτες σμηνουργίες, απώλειες πληθυσμού, περιορισμός της εκτροφής γόνου και να πετύχουμε στους στόχους που θέσαμε στην εκτροφή βασιλισσών, τότε έρχεται ο μήνας του μελιού, ο Ιούνιος.

Αυτό τον μήνα οι κινήσεις του μελισσοκόμου είναι προσεκτικές και στόχο έχουν

α) τη διατήρηση της παραγωγικής δύναμης των μελισσιών και

β) τη διατήρηση της ποιότητας του συγκομιζόμενου μελιού.

Έτσι αποφεύγουμε:

 

Την τροφοδότηση των μελισσιών όταν συγκομίζουν και αποθηκεύουν νέκταρ. Αυτή η συμβουλή όσο απλή και κατανοητή φαίνεται με την πρώτη ανάγνωση, τόσο δύσκολη είναι στην καθ’ ολοκληρία εφαρμογή της. Μερικές φορές ανθοφορίες ευαίσθητες στις καιρικές μεταβολές σταματούν την νεκταροέκκριση λίγες μέρες πριν από την ωρίμανση του μελιού στα πλαίσια και το σφράγισμα τους με κερί.

Εάν δεν ακολουθεί σύντομα άλλη ανθοφορία με τα ίδια χαρακτηριστικά μελιού (χρώμα, γεύση, κρυστάλλωση κλπ.), τότε είναι στα όρια του θεμιτού ν’ αποφασίσει ο μελισσοκόμος την τροφοδότηση με μικρή ποσότητα πυκνού σιροπιού για ολοκλήρωση του σφραγίσματος του μελιού.

Την εφαρμογή οποιασδήποτε θεραπευτικής μεθόδου,εκτός μόνον στα μελίσσια που θα αποκλεισθούν από τους τρυγητούς της χρονιάς.

Τις μακρινές μεταφορές που εγκυμονούν συνθήκες υπερθέρμανσης των μελισσιών. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις και έχουν τύχει σχεδόν σ’ όλους τους μελισσοκόμους, να χάνονται μελίσσια τον Ιούνιο στις μεταφορές. Πολλές μέλισσες, υψηλές θερμοκρασίες, ανοικτά ενδεχομένως μέλια, να προσθέσουμε και πολύωρες μεταφορές , είναι πολύ πιθανή η καταστροφή.

Τις απώλειες πληθυσμού από ψεκασμούς, ακατάλληλα νερά, βιαστικό κλείσιμο της εισόδου για μεταφορές (οι μέλισσες συγκεντρώνονται κάτω από τη κυψέλη) κλπ.

Μελισσοκομικά φυτά Ιουνίου

Ο Ιούνιος είναι πολύ σημαντικός μήνας για τη μελισσοκομία μας. Είναι η περίοδος βασικών μελισσοκομικών φυτών όπως το θυμάρι, το έλατο, τα αγριοτρίφυλλα, το παλιούρι, η καστανιά, ο γλυκάνισος, η σμυρνιά, η φλαμουριά.

Μετά την περίοδο του Οκτωβρίου (εποχή που συγκομίζεται ο μεγάλος όγκος του πευκόμελου), είναι ο πιο σημαντικός μήνα σε ποσότητα μελιού που αποθηκεύεται στα μελίσσια, ενώ υπερτερεί όλων των άλλων χρονικών περιόδων σε ποιότητα κυρίως λόγω του θυμαρίσιου, ελατίσιου και λουλουδίσιου μελιού.

Με την τελευταία ονομασία περιλαμβάνονται τα μέλια που περίσσεψαν από την ανοιξιάτικη ανθοφορία και συμπληρώθηκαν τον Ιούνιο από διάφορες ανθοφορίες, όπως του παλιουριού και της σμυρνιάς το 1ο 15νθήμερο ή των άγριων τριφυλλιών σε μεγαλύτερα υψόμετρα όλο το μήνα.

Η σύνθεση του μελιού αυτού διαφέρει από τόπο σε τόπο, είναι όμως κατά κανόνα αρωματικά εύγεστα και ανοικτόχρωμα μέλια που προτιμούνται από τους καταναλωτές.

Αντίθετα το μέλι από καστανιά, σκουρόχρωμο και με ιδιάζουσα γεύση δημιουργεί προβλήματα στην τυποποίηση και υποβαθμίζει αρκετές φορές το μέλι που θα τρυγηθεί τους επόμενους μήνες στο βαμβάκι ή στο πεύκο.

Παρά το γεγονός όμως αυτό, η καστανιά θεωρείται πολύ σημαντικό μελισσοκομικό φυτό, ιδιαίτερα για τη Β.Ελλάδα όπου καταλαμβάνει πολύ μεγάλες εκτάσεις σ' όλες σχεδόν τις ορεινές περιοχές.

Ο μελισσοκόμος έχει την ευκαιρία στην καστανιά, νατοποθετήσει ορόφους, να προσθέσει φύλλα κηρήθρας για κτίσιμο νέων κηρήθρων, να εξισώσει τα μελισσοσμήνη του.

Σε χρονιές με πολλές βροχές τον Μάιο που δυσκολεύουν τις εργασίες του μελισσοκόμου στα μελίσσια, ο Ιούνιος μπορεί να είναι ο μήνας τηςβασιλοτροφίας σε όψιμο παλιούρι, ή στην καστανιά, που θεωρούνται μαζί με τη σουσούρα, τα μελισσοκομικά φυτά " που βγάζουν τις καλύτερες μάνες".

Η φλαμουριά ανήκει στα μελισσοκομικά φυτά του Ιουνίου και συνυπάρχει τις περισσότερες φορές με την καστανιά, η οποία ανθίζει επίσης την ίδια εποχή. Η μελιτοφορία της διαρκεί κατά μέσον όρο 12 ημέρες. Τη συναντάμε στα βουνά της Μακεδονίας, της Θράκης και της Πελοποννήσου.Η συμβολή της στις μέλισσες είναι κυρίως σε νέκταρ αλλά και σε μελίτωμα όταν έχει, λόγω βροχών, ευνοηθεί η προσβολή της από αφίδες. Τα λουλούδια της φλαμουριάς γέρνουν προς το έδαφος και σκεπάζονται από μικρά φύλλα και γι’ αυτό είναι ανθεκτική στη βροχή. Το αμιγές μέλι της είναι ανοικτόχρωμο με εξαιρετικό άρωμα και ευχάριστη γεύση, όταν όμως αναμιχθούν και μελιτώματα τότε σκουραίνει και αλλοιώνεται η γεύση του. ‘Όταν υπάρχει νεκταροέκκριση οι μέλισσες δεν δίνουν σημασία στα μελιτώματα, κατά τις μεσημβρινές όμως ώρες που συμβαίνει διακοπή της πρώτης, τότε στρέφονται προς αυτά. Στα πλεονεκτήματά της ως μελισσοκομικό φυτό αναφέρεται η μεγάλη δυνατότητα παραγωγής μελιού άριστης ποιότητας, η αξία των δένδρων για άλλους σκοπούς όπως στην υλοτομία και στην αρχιτεκτονική τοπίου. Επίσης είναι κατάλληλο δένδρο για αναδάσωση με μικρό κίνδυνο καταστροφής από πυρκαγιές. Μειονέκτημα αποτελεί η έναρξη της ανθοφορίας σε ηλικία 5 – 10 χρόνων, όπως και η σχετικά μικρή διάρκεια μελιτοφορίας. Η δε τελευταία δεν είναι σταθερή και εξαρτάται από τη θερμοκρασία και την υγρασία του περιβάλλοντος. Σε μερικές περιπτώσεις, όπως ξηρασία, το νέκταρ μπορεί να είναι τοξικό για τις μέλισσες. Αντίθετα με την καστανιά δεν ευνοεί την ανάπτυξη των μελισσιών, ενώ έχουμε και φθορά των συλλεκτριών που βοσκούν στις φλαμουριές.

Φθορά των συλλεκτριών έχουμε και στο γλυκάνισο. Οι μέλισσες μαυρίζουν (χάνουν το τρίχωμά τους) γρήγορα, γρήγορα όμως μαζεύεται και το μέλι, συνήθως μπλοκάρεται ο γόνος και μπορούμε να πραγματοποιήσουμε μετά από 20 μέρες, περίπου, παραμονής στο γλυκάνισο έναν ελαφρύ τρύγο αδειάζοντας ορισμένα πλαίσια με μέλι από τους ορόφους. Το μέλι γλυκάνισου έχει κι' αυτό χαρακτηριστική γεύση, κίτρινο χρώμα, δεν κρυσταλλώνει γρήγορα και είναι προτιμότερο να τρυγιέται χωριστά πριν από τη μεταφορά των μελισσιών σ' άλλες τοποθεσίες όπως π.χ.πεύκο.

Την ίδια τακτική λίγο ή πολύ ακολουθούμε και στο έλατο, ένα από τα 6 - 7 σημαντικότερα μελισσοκομικά φυτά της χώρας μας, με τη διαφορά ότι στο έλατο υπολογίζουμε σε δυνατούς τρύγους. Χαμηλές θερμοκρασίες και μεγάλου ύψους βροχοπτώσεις του φετινού Μαΐου δημιουργούν ερωτηματικά για την δυνατότητα εκμετάλλευσης των εκκρίσεων στα ελατοδάση όλης της χώρας, ιδιαίτερα όμως της Στερεάς και της Πελοποννήσου, όπου παράγεται ο μεγάλος όγκος του ελατίσιου μελιού της χώρας μας. Δυνατά μελίσσια, γρήγορος τρύγος και μεταφορά εν συνεχεία σε γυρεοφόρεςανθοφορίες είναι η συνταγή για επιτυχή εκμετάλλευση του έλατου.

Στο θυμάρι βασίζεται η μελισσοκομία πολλών περιοχών της χώρας μας, μάλιστα για πολλά νησιά η μελισσοκομική χρονιά αρχίζει και τελειώνει με την ανθοφορία του θυμαριού. Ήπιες καιρικές συνθήκες δημιουργούν βάσιμες ελπίδες για επιτυχημένη ανθοφορία του θυμαριού, η οποία όμως είναι ευαίσθητη είτε σε δυνατούς , ξερούς, ανέμους, είτε σε βροχοπτώσεις μετά την πλήρη ανθοφορία που μπορεί να διακόψουν μια επιτυχημένη νεκταροέκκριση, γι' αυτό τίποτα δεν μπορεί να προδικάσει κανείς. Οι μελισσοκόμοι πρέπει να είναι έτοιμοι για την εκμετάλλευση από την αρχή της άνθισης, να έχουν συμπληρώσει τον αριθμό κηρήθρων που χρειάζονται τα μελίσσια ή να έχουν έτοιμες κηρήθρες από την προηγούμενη χρονιά, ώστε να τις δώσουν έγκαιρα στα μελίσσια για να μη καθυστερούν ή σπαταλούν πολύτιμο θυμαρίσιο μέλι για το πλέξιμο νέων κηρήθρων.

Σε νησιώτικες περιοχές, όπου συνυπάρχει το πεύκο με το θυμάρι, ο πρώτος τρύγος στο πεύκο δίνει μέλι με σημαντικό ποσοστό θυμαρίσιου μελιού (νησιά Ανατ. Αιγαίου, Ρόδος, Κρήτη κ.α.) Στις περιοχές αυτές υπάρχει η δυνατότητα παραγωγής ξεχωριστής ποιότητας μελιού, του πευκοθύμαρου, το οποίο εκτιμάται ιδιαίτερα και επιτυγχάνει τιμές που πλησιάζουν στις τιμές του θυμαρίσιου μελιού, είναι πάντως σίγουρα σημαντικά ανώτερες του πευκόμελου.

Ενέργειες του μελισσοκόμου που ευνοούν την ύπαρξημεγάλου αριθμού συλλεκτριών μελισσών στην περίοδο έναρξης της ανθοφορίας του θυμαριού, επάρκεια κηρήθρων(που πέραν των άλλων, παρακινούν τις μέλισσες στη νεκταροσυλλογή) αποφυγή υπερβολικής ενόχλησηςτων μελισσιών με " επιθεωρήσεις περιέργειας " , είναι προς την κατεύθυνση αύξησης της ποσότητας του μελιού.

Παρομοίως ενέργειες του μελισσοκόμου όπως, διακοπή κάθε είδους χημειοθεραπείας, διακοπή των τροφοδοτήσεων,όχι μόνο κατά την διάρκεια της ανθοφορίας, αλλά και μέρες πριν την έναρξή της, κηρήθρες σχετικά καινούργιες, αυστηρή καθαριότητα στους χώρους τρυγητού, συντελούν στην διατήρηση της μοναδικής ποιότητας του θυμαρίσιου μελιού, που πρέπει να διαφυλάξουμε.

Η χρήση μεθόδων περιορισμού της βασίλισσας, ώστε να περιορίζεται η γέννα της για να περισσεύουν τα πλαίσια με μέλι, πρέπει να γίνεται με προσοχή και αφού αποκτηθεί εμπειρία από περιορισμένη χρήση τις πρώτες χρονιές. Τα βασιλικά διαφράγματα συνοδεύονται πάντοτε από δεύτερη είσοδο στον επάνω όροφο, ενώ πρέπει να αποφεύγεται ο εγκλεισμός της βασίλισσας σε κλουβιά, γιατί εν συνεχεία αποδιοργανώνεται τελείως το μελίσσι. Μεταφορές μελισσοσμηνών Αρκετές φορές είμαστε υποχρεωμένοι τον Ιούνιο να μεταφέρουμε μελίσσια, μια εργασία που γενικά είναι η δυσκολότερη απ' όλες τις δουλειές που έχουνε οι μελισσοκόμοι. Ιδιαίτερα όμως αυτό τον μήνα η διαδικασία της μεταφοράς αποκτά μεγαλύτερη δυσκολία για τους εξής λόγους:

1. Τα μελίσσια είναι πολύ βαριά, έχουν συνήθως αρκετά μέλια, τα περισσότερα είναι με δεύτερο όροφο ή και τρίτο ακόμη.

2. Η θερμοκρασία είναι αρκετά υψηλή, ακόμη και στη διάρκεια της νύκτας.

3. Η διάρκεια της νύκτας είναι η μικρότερη σ' όλο το χρόνο, επομένως η μεταφορά διαρκεί όλη την νύκτα, ακόμη και για κοντινές αποστάσεις 100 - 150 χιλιομέτρων.

Χειρισμοί για ασφαλέστερη και σωστότερη μεταφορά

Μέχρι σήμερα το "φόρτωμα" και "ξεφόρτωμα " των μελισσιών στηρίζεται στην μυϊκή δύναμη του μελισσοκόμου. Αυτός είναι και ο πρώτος λόγος που οι περισσότεροι μελισσοκόμοι υποφέρουν από πόνους στη μέση ή εγκαταλείπουν νωρίς το επάγγελμα. Η λύση θα βρεθεί ή με γερανούς μόνιμα εγκατεστημένους στα μελισσοκομικά φορτηγά αυτοκίνητα ή με μόνιμα μελίσσια σε πλατφόρμες μετακινούμενες. Τα "επινοητικά μυαλά " δεν λείπουν από το χώρο της Ελληνικής μελισσοκομίας, ίσως ένα κίνητρο π.χ. χρηματικό έπαθλο σε πανελλήνιο διαγωνισμό που θα προκήρυσσαν από κοινού οι Μελισσοκομικές κοινοπραξίες, εταιρείες κλπ. θα παρακινούσαν πολλούς να παρουσιάσουν εφαρμόσιμες ιδέες πάνω στο θέμα αυτό.

Έως τότε όμως στις μεταφορές τον Ιούνιο πρέπει να προσέχουμε τα παρακάτω:

1) Περιμένουμε να γυρίσουν όλες οι μέλισσες από τη βοσκή και μετά κλείνουμε τις πόρτες των μελισσιών. Οι συλλέκτριες μας χρειάζονται αυτή την εποχή. Λόγω της θερμοκρασίας οι μέλισσες πετούν αρκετή ώρα μετά τη δύση του ηλίου.

2) Δεν μετακινούμε τα μελίσσια σε μέρα που έχουν αρκετά "ανώριμα " μέλια, δηλαδή φρεσκομαζεμένο νέκταρ που δεν πρόλαβαν οι μέλισσες να εξατμίσουν την περίσσια υγρασία.

3) Η χρήση των "καπακιών" τελευταίου τύπου, με μικρές οπές αερισμού εμπρός - πίσω, είναι για δυνατά μελίσσια σε σχετικά πολύωρα ταξίδια, επικίνδυνα. Πολλές φορές έχουν χαθεί μελίσσια από ασφυξία και υπερβολική ζέστη. Είναι χρήσιμο να αντικαθιστούμε τα καπάκια αυτά με τις παλιές σήτες αερισμού, για τη διάρκεια της μεταφοράς. Για τον ίδιο λόγο σε τέτοιες περιπτώσεις συχνό ράντισμα με νερό των μελισσιών τα ανακουφίζει και προλαμβάνει δυσάρεστες καταστάσεις.

4) Στερεώνουμε τα πλαίσια, ιδίως σε ορόφους που δεν είναι συμπληρωμένοι, με καρφιά ή άδεια πλαίσια, ώστε να μη μετακινούνται. Λόγω της ζέστης η πρόπολη, που τα συγκρατεί στη θέση τους, έχει μαλακώσει και μετακινούνται εύκολα.

5) Η φόρτωση στο φορτηγό αυτοκίνητο γίνεται με τέτοιο τρόπο, ώστε να μη εμποδίζεται ο αέρας να περνά απ' όλες τις κυψέλες. Αυτό έχει μεγαλύτερη σημασία με τα σύγχρονα καπάκια (εμπρός - πίσω οπές αερισμού), η φόρτωση γίνεται έτσι ώστε η πόρτα της κυψέλης να έχει κατεύθυνση προς την πόρτα της καρότσας του φορτηγού, για να περνά ο αέρας μέσα από τις σήτες, όπως θα κινείται το αυτοκίνητο.

6) Στην τοποθεσία που θα ξεφορτώσουμε, προσέχουμε να υπάρχει κοντά πηγή νερού για τις μέλισσες, να μη μεσολαβεί άλλο μελισσοκομείο, όπως και να επωφελούμαστε της δυνατότητας νασκιάζονται τα μελίσσια τις μεσημεριανές ώρες.

Εχθροί και Ασθένειες

Εάν δεν έχουμε ολοκληρώσει τον έλεγχο για ασθένειες του γόνου, το κάνουμε με σύντομες επιθεωρήσεις τον Ιούνιο ώστε ν' αποκλείσουμε του τρυγητού μελίσσια με σηψηγονία, να σημειώσουμε τα μελισσοσμήνη με σημαντική προσβολή από ασκοσφαίρωση ώστε να τ' αποκλείσουμε από τα μελλοντικά προγράμματα πολλαπλασιασμού ή αν είναι αδύνατα να τα συνενώσουμε απομακρύνοντας τη βασίλισσα.

Σταματάμε την χημειοθεραπεία εναντίον της βαρρόα μόνο για τα μελίσσια που πρόκειται να τρυγηθούν. Αντίθετα είναι κατάλληλη περίοδος για καταπολέμηση της βαρρόα στις παραφυάδες. Συνήθως τον Ιούνιο οι παραφυάδες με τις νέες βασίλισσες δεν έχουν σφραγίσει γόνο, όλα τα ακάρεα είναι πάνω στις μέλισσες και η καταπολέμησή τους είναι πολύ ευκολότερη.

Η Βαρρόα είναι ένας επιπλέον λόγος να έχουμε σε χωριστές τοποθεσίες τις παραφυάδες από τα παραγωγικά μελισσοσμήνη. Στις παραφυάδες τον πρώτο χρόνο η προσβολή κρατιέται χαμηλή, αν γίνει η καταπολέμηση στο χρόνο που αναφέρθηκε παραπάνω. Αντίθετα τα μεγάλα μελίσσια έχουν συνήθως μεγαλύτερη προσβολή. Εάν βρίσκονται στην ίδια τοποθεσία, η προσβολή σιγά -σιγά εξισώνεται σ' όλα τα μελίσσια μικρά - μεγάλα. Για τον ίδιο λόγο τις παραφυάδες δεν τις μεταφέρουμε σε περιοχές μεγάλης συνάθροισης μελισσιών.

ΕΠΟΧΙΑΚΟΙ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΟΙ ΧΕΙΡΙΣΜΟΙ

Δημήτρης Τσέλλιος Γεωπόνος Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ

Διευθυντής Ινστιτούτου Μελισσοκομίας