ΔΕΙΤΕ ΑΠΟ ΠΟΥ ΤΡΩΜΕ ΜΕΛΙ ΚΑΙ ΜΑΣ ΤΟ ΠΑΣΑΡΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ!!!

Το Γιουκατάν (ισπανικά: Yucatán, επίσημα Estado Libre y Soberano de Yucatán) είναι μία…από τις 31 πολιτείες του Μεξικού. Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη είναι η Μέριδα. Σύμφωνα με την απογραφή του 2010 έχει 1.955.577.

Το Γιουκατάν έχει έκταση 39.612 χλμ². Καταλαμβάνει το βόρειο τμήμα της χερσονήσου του Γιουκατάν στο νοτιοδυτικό Μεξικό.

Και εκεί η μελισσοκομία έχει γίνει η βαριά μελισσοκομία της πολιτείας.

Το 2014 παρήγαγε 60.000 τόνους μέλι και το εξήγαγε όλο στην Ευρώπη…

Φανταστείτε λοιπόν πόσο μέλι από το Γιουκατάν έχουν φάει οι Έλληνες και τους το σέρβιραν ως Ελληνικό ε;

Το οικονομικό όφελος από αυτή την εξαγωγή έφτασε κοντά στα 100 εκατομμύρια πέσος για τους παραγωγούς.

Δηλαδή πάνω από 5 εκατομμύρια και 700 χιλιάδες σε ευρώ.

Στόχος είναι οι μελισσοκόμοι κάποια στιγμή να καρπώνονται 40 πέσος ανά κιλό μελιού, δηλαδή 2.30 ευρώ το κιλό.

Η Μελισσοκομική εταιρεία του Γιουκατάν δηλώνει πως:

«Με τη στήριξη που δέχονται οι ομάδες παραγωγών, στη ζάχαρη, στα εργαλεία και στην κατάρτιση επιτυγχάνονται οι αρχικοί μας στόχοι και τώρα μπορούμε να κοιτάξουμε το μέλλον με μεγαλύτερη σιγουριά είπε η Λάρα Sosa.

Ολόκληρη η συγκομιδή πωλείται

Ανέφερε ότι όλοι αυτοί οι τόνοι θα εξάγονται σε πόλεις της Γερμανίας και το σύνολο σχεδόν πωλείται σε αγοραστές από την Ευρώπη, οι οποίοι έχουν ιδιαίτερη εκτίμησή του προϊόντος από το χρώμα, το άρωμα, την καθαρότητά του και τις θρεπτικές του ιδιότητες.

Το ερώτημα φυσικά που προκύπτει είναι πως στο καλό οι εταίροι μας αντί να εισάγουν από την οικονομικά δεινοπαθούσα Ελλάδα μέλι, εισάγουν από το Γιουκατάν.

Και ακόμα πως γίνεται μια χώρα που έχει αδύναμο νόμισμα να πετυχαίνει τέτοιες τιμές, και να ανθίζει η μελισσοκομία της, σε σύγκριση με εμάς που διαθέτουμε ισχυρό νόμισμα που ανήκουμε στην Ε.Ε που θεωρούμαστε ότι βρισκόμαστε στο κλαμπ των ισχυρών να βιώνουμε οικονομικό μαρασμό, και σε ότι αφορά το μέλι όχι μόνο δεν εξάγουμε αλλά εισάγουμε;

Ίσως οι εκάστοτε κυβερνώντες κάποια στιγμή θα πρέπει να μας τα εξηγήσουν όλα αυτά.

Μέχρι τότε θα αλείφουμε τις φέτες του ψωμιού των παιδιών μας με μέλι από το Γιουκατάν που συσκευάστηκε μέσα σε κάτι ελεεινά και σκουριασμένα βαρέλια μες στη βρώμα και τον ήλιο όπως βλέπετε στην φωτογραφία, και θα το απολαμβάνουμε και ως ελληνικό;

Πιθανόν!

Πηγή

ΤΑΙΣΜΑ ΜΕΛΙΣΣΩΝ

Δίνοντας φαγητό στις μέλισσες τον χειμώνα τις προστατεύουμε από μια ενδεχόμενη περίοδο πείνας και απωλειών, ενώ μπορούμε να δίνουμε φαγητό ακόμα και την περίοδο νεκταροσυλλογής όταν θέλουμε να βοηθήσουμε ένα αδύνατο μελίσσι να δυναμώσει γρήγορα.

Ξεχειμώνιασμα: 

Όλους τους μήνες από Νοέμβριο έως και τον Μάρτιο, δεν πρέπει να λείπει αρκετό φαγητό από την κυψέλη. Η σωστή τροφοδοσία σε φαγητό τον χειμώνα, είναι η βασική μέριμνά μας, αν θέλουμε να έχουμε την αρχόμενη Άνοιξη ένα δυνατό μελίσσι. Το καλύτερο βέβαια φαγητό είναι το μέλι. Γι'αυτό καλό θα ήταν να αφήνουμε αρκετά πλαίσια με μέλι μετά τον τελευταίο τρύγο, ή να μεταφέρουμε κάποια πλαίσια μέλι από άλλες δυνατές κυψέλες σε αδύνατα μελίσσια. Εάν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, η τροφοδοσία μπορεί να είναι είτε με ζαχαρόζυμο, είτε με ημίσκληρη καραμέλλα.

Συνταγή για καραμέλλα: 

Σε ένα αρκετά μεγάλο δοχείο, ρίχνουμε 1/2 (μισό) λίτρο νερό ή καλύτερα τσάϊ από χαμομήλι, ρίγανη, μέντα και αρχίζοντας την θέρμανσή του, ρίχνουμε σιγά-σιγά 2 (δύο) κιλά ζάχαρη, ανακατεύντας το μίγμα συνεχώς με ένα ξύλινο κουτάλι. Συνεχίζουμε την θέρμανση του μίγματος και ανακατεύουμε συνεχώς το μίγμα έως ότου φθάσει στους 115 C. Δηλαδή να έχουν εμφανιστεί αρκετά μεγάλες φουσκάλες στην επιφάνειά του και φυσικά να είναι το μίγμα διαυγές. Κατόπιν ρίχνουμε το μίγμα σε προκατασκευσμένο καλούπι από κόντρα πλακέ ή άλλο ανθεκτικό υλικό σε θερμοκρασίες, με αρκετή χωρητικότητα για το μίγμα μας και σχήμα που να εξυπηρετεί την εισαγωγή του στην κυψέλη στον μικρό χώρο πάνω από τα πλαίσια. Το μίγμα όταν κρυώσει θα γίνει μια πλάκα με τις διαστάσεις του καλουπιού μας και με σχετικά εύθραυστη (μαλακό) υφή.

Ζαχαροζύμαρο με ισογλυκόζη: 

3 μέρη ισογλυκόζη και 1 μέρος ζάχαρι Κόβουμε την ζάχαρη σε άχνη και τοποθετούμε την ισογλυκόζη σε θερμοθάλαμο ή σε μπέν μαρί να ζεσταθεί για να γίνει λεπτόρρευστη, κατόπιν τα ρίχνουμε στο ζυμωτήριο και αφήνουμε να ανακατευτούν τα υλικά μέχρι του σημείου να μην κολλάει η ζύμη στα χέρια μας. Αν δούμε ότι "παίρνει" λίγο νερό ας έχουμε σε ένα θερμός ή μια κανάτα ζεσταμένο εκχύλισμα από κάποιο φυτό (θυμάρι, τσάι, χαμομήλι κλπ) και κάνουμε χρήση κατά βούληση. Η πλάκα της καραμέλλας μπορεί να εισαχθεί πάνω σε λαδόκολλα και να τοποθετηθεί πάνω από τα πλαίσια. Για τον λόγο αυτό το σχετικό καλούπι που θα κατασκευάσουμε πρέπει να μην έχει πάχος μεγαλύτερο από 4 εκατοστά, ώστε να χωράει στον κενό χώρο έως το καπάκι.Η ζαχαροζύμη μπαίνει σε πλαστική σακούλα με φερμουάρ στην μια πλευρά (φαγητού). Τοποθετείται πάνω στα πλαίσια και χαράσσεται στο πάνω μέρος με κοφτερό μαχαίρι, ώστε οι μέλισσες να μπορούν από τα ανοίγματα αυτά να τρώνε χωρίς να κινδυνεύουν να πνιγούν. Ενδυνάμωση: Σε αδύνατα μελίσσια μπορούμε να τροφοδοτούμε επί αρκετές εβδομάδες (4-5) με σιρόπι ζάχαρης - νερού, με αναλογία 1+1 ή και 2+1. Εχει παρατηρηθεί οτι πιο "αδύνατο" σιρόπι προτιμάται από τις μέλισσες. Η συνεχής τροφοδοσία ακόμα και τους μήνες της νεκταροσυλλογής με τέτοιο μίγμα, αναγκάζει την βασίλισσα να γεννά περισσότερο εφόσον υπάρχει επάρκεια τροφής. Φυσικά αν είναι να τρυγήσουμε το συγκεκριμένο μελίσσι, θα σταματήσουμε την τροφοδοσία πολύ πριν τον τρύγο.
Πηγή

ΚΑΙΡΟΣ: ΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ..... ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ!!! ΤΟ GFS ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΥΣΩΝΑ 9-11 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ (ΒΙΝΤΕΟ)

 Κι όμως... Ο καιρός φέτος έχει βαλθεί να μας τρελάνει. Κι αφού μέσα στον Αύγουστο μας χάρισε μια άκρως φθινοπωρινή εβδομάδα με όγκους βροχής που θα ζήλευε και ο χειμώνας, φαίνεται σύμφωνα με το GFS ότι ο Σεπτέμβριος ετοιμάζεται να μας χαρίσει ένα τριήμερο - τετραήμερο καύσωνα. 

Αυτό έχει αρχίσει να καταγράφει στη μακροπρόθεσμη τάση των προγνώσεών του το αμερικανικό μοντέλο, με τη ζέστη να επιστρέφει δριμύτερη στη χώρα μας από τις 7 Σεπτεμβρίου και μάλιστα το τριήμερο 9-10-11 εμφανίζει θερμοκρασίες στη Θεσσαλία, ακόμα και 42-43 βαθμών Κελσίου. 

Πρόκειται, βέβαια, για μακροπρόθεσμη τάση αλλά επιμένει εδώ και μέρες να την εμφανίζει και να την ενισχύει το GFS, οπότε αρχίζει και αποκτά ένα σχετικό ενδιαφέρον η συγκεκριμένη πρόγνωση. Στο βίντεο θα δείτε αναλυτικά στον πρώτο χάρτη την κίνηση των αερίων μαζών, όπου ξεκάθαρα η χώρα μας παραμένει στο κόκκινο και μπαίνει στο βαθύ κόκκινο από τις 8 Σεπτεμβρίου. Στο δεύτερο χάρτη την πανευρωπαϊκή κυκλοφορία των βαρομετρικών χαμηλών, τα οποία δεν θα καταφέρουν να προκαλέσουν κάποια σοβαρή (νέα) κακοκαιρία στη χώρα μας. Και τέλος, δώστε προσοχή στον τελευταίο προγνωστικό χάρτη με τις θερμοκρασίες εδάφους και παρατηρήστε στο διάστημα 9-11 Σεπτεμβρίου τα 42άρια και τα 43άρια στη Θεσσαλία.

ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΙΚΑ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΙ

Το  μέλι  είναι  ένα  πολυσύνθετο  φυσικό  προϊόν  της  παγκόσμιας  αγροτικής παραγωγής  που  προέρχεται  από  την  μέλισσα.  Είναι  γνωστό  και  συλλέγεται  από  τα αρχαία  χρόνια,  η  κατανάλωσή  του  από  τον  άνθρωπο  έχει  συνδεθεί  με  πλήθος ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία και τη μακροζωία, ενώ η οικονομική συμβολή στην αγροτική παραγωγή της χώρας μας, είναι αξιοσημείωτη.  Ως  φυσικό  προϊόν,  κάθε  μέλι,  ακόμα  και  αν  προέρχεται  από  το  ίδιο  μελίσσι, μπορεί να είναι διαφορετικό ως προς τα περιεχόμενα συστατικά ή τις ποσότητες που αυτά  ανιχνεύονται  στο  τελικό  προϊόν.  Η  φυτική  και  γεωγραφική  προέλευση  και  οι συνθήκες ωρίμανσης του μελιού, είναι οι κύριοι παράγοντες που ευθύνονται για τον μεγάλο  αριθμό  συστατικών  του  μελιού  και  κατά  συνέπεια,  για  τις  φυσικοχημικές ιδιότητες που παρουσιάζει το τελικό προϊόν. 
Έτσι, το μέλι μπορεί να περιέχει πλήθος ουσιών από 14 διαφορετικές κατηγορίες συστατικών: σάκχαρα, οργανικά οξέα, νερό, πρωτεϊνες,  αμινοξέα,  βιταμίνες,  μέταλλα  και  ιχνοστοιχεία,  ένζυμα,  φλαβονοειδή, παράγωγα  του  φουρανίου,  πτητικές-αρωματικές  ουσίες,  αλκαλοειδή,  κολλοειδή, γυρεοκκόκους. 
Η ποιότητα και η ποσότητα που κάθε συστατικό από τα παραπάνω βρίσκεται σε ένα μέλι, επηρεάζει όλες τις φυσικές του ιδιότητες: το χρώμα, το άρωμα, τη γεύση, την  τάση  του  για  κρυστάλλωση  ή  για  ζύμωση,  την  πυκνότητα,  το  ιξώδες  και  τη ρευστότητά  του,  την  υγροσκοπικότητα  του,  αλλά  και  την  αντιοξειδωτική  και  την αντιβακτηριδιακή δράση που παρουσιάζει.

         Έναν επιτυχημένο περιεκτικό ορισμό για το μέλι έχει διατυπώσει ο E. F. Phillips τo 1930: το μέλι είναι ένα αρωματικό, γλοιώδες, γλυκό υλικό που προέρχεται από το νέκταρ των φυτών, το οποίο μαζεύουν οι μέλισσες και το μεταβάλλουν για την τροφή τους σε ένα πυκνότερο υγρό και τελικά το αποθηκεύουν στις κηρήθρες τους. Είναι όξινης αντίδρασης, ρευστό στην αρχική μορφή του, αλλά μεταβάλλεται σε κρυσταλλικό όταν μείνει πολύ καιρό. Αποτελείται κυρίως από δύο απλά ζάχαρα, την γλυκόζη (δεξτρόζη) και την φρουκτόζη (λεβουλόζη), με παρουσία κατά περιπτώσεις πιο σύνθετων υδατανθράκων, με επικρατέστερη συνήθως την λεβουλόζη και περιέχει ανόργανες ουσίες, φυτικά χρωστικά υλικά, μερικά ένζυμα και κόκκους γύρεως.

 Η διαύγαση του μελιού: Όταν το μέλι παραμείνει για μία δύο ημέρες μετά τον τρύγο, σε σχετικά ζεστό χώρο ( περίπου 30-35 οC), οι φυσαλίδες αέρος που ενσωματώθηκαν στη   μάζα   του   κατά   την   φυγοκέντριση,   μετακινούνται   προς   την   επιφάνεια σχηματίζοντας στρώμα αφρού. Ο αφρός αποτελείται από γύρη, κερί, σκόνη και άλλα στερεά.   Η   απομάκρυνση   του   αφρού,   γνωστή   σαν   διαύγαση,   είναι   απαραίτητη διαδικασία για να διατηρηθεί το τυπικό χρώμα του μελιού. 
Η έκθεση του μελιού στον αέρα:  Ευνοεί  την  εμφάνιση  σκοτεινότερου  χρωματισμού, λόγω σχηματισμού ταννικού και δεψικού οξέος. 
Η συσκευασία: Το χρώμα των γυάλινων δοχείων συσκευασίας, ο όγκος του μελιού και ο φωτισμός του χώρου αποθήκευσης ή έκθεσης, επηρεάζουν έμμεσα τον χρωματισμό του. 
Η  θέρμανση  του  μελιού:   Η   θέρμανση   του   προϊόντος   σε   οποιοδήποτε   βαθμό επηρεάζει,  μεταξύ  άλλων,  και  το  χρώμα  του.  Η  επίδραση  είναι  ανεπαίσθητη  στις χαμηλές θερμοκρασίες και σημαντική στις υψηλές. Για να περιοριστεί η αλλοίωση του χρώματος,  το  μέλι  πρέπει  να  ζεσταίνεται  σε  χαμηλές θερμοκρασίες,  για  σύντομο διάστημα, σε δοχεία με διπλά τοιχώματα που περιέχουν νερό (μπεν-μαρί) και αμέσως μετά να ψύχεται.
 Όσον  αφορά  στο  χρώμα  του  μελιού  δεν  υπάρχει  ένα  κοινό  λεξιλόγιο,  που  να χρησιμοποιείται σε όλες τις χώρες. Συνήθως μετράται με το χρωματόμετρο του Pfund. Αν και είναι φτηνό και εύκολο στη χρήση, υπάρχει παραλλακτικότητα από όργανο σε όργανο, αλλά και μεταξύ των ατόμων που θα διαβάσουν τις ενδείξεις. Ουσιαστικά, οι ενδείξεις συνδέονται περισσότερο με την οπτική πυκνότητα, παρά με το χρώμα. 
Η   κρυστάλλωση   του   μελιού :Eίναι   μία   από   τις   γνωστότερες   φυσικές   του ιδιότητες. Πρόκειται για μία απόλυτα φυσική ιδιότητα που, θεωρητικά, χαρακτηρίζει όλα   τα   μέλια,   εκτός   από   αυτά   του   πεύκου   και   της   ελάτης.   Οφείλεται   στην συμπύκνωση των μορίων της γλυκόζης, οπότε και δημιουργούνται κρύσταλλοι. 
 

ΑΝΤΙΟΞΕΙΔΩΤΙΚΗ & ΑΝΤΙΒΑΚΤΗΡΙΔΙΑΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΜΕΛΙΟΥ 
Ως   αντιοξειδωτικό   χαρακτηρίζεται   ένα   μόριο   που   έχει   τη   δυνατότητα   να επιβραδύνει    ή    να    αποτρέπει    την   οξείδωση    άλλων    μορίων.    Οι    ουσίες    με αντιοξειδωτική    δράση    παίζουν    σημαντικό    ρόλο    στην    υγεία    του    ανθρώπου προστατεύοντας την υγεία του. Επιστημονικές μελέτες έχουν καταδείξει ότι μειώνουν τον  κίνδυνο  εκδήλωσης  χρόνιων  ασθενειών,  όπως  ο  καρκίνος  και  οι  καρδιακές παθήσεις.  Κύρια  πηγή  φυσικών  αντιοξειδωτικών  αποτελούν  οι  σπόροι  δημητριακών, τα  φρούτα  και  τα  λαχανικά.  
 Το  μέλι  περιέχει  πολλές  ουσίες  με  αντιοξειδωτική  δράση,  όπως  φλαβονοειδή και  άλλα  φαινολικά  συστατικά,  πεπτίδια,  ένζυμα  (π.χ.  καταλάση),  οργανικά  οξέα, μέταλλα  και  ιχνοστοιχεία,  προϊόντα  της  αντίδρασης  Maillard  και  άλλα  ελάσσονα συστατικά  (Gheldof et  al.,  2002).  Η  αντιοξειδωτική  δράση  του  κάθε  μελιού  ποικίλει πολύ  και  εξαρτάται  από  τα  επιμέρους  συστατικά  του.
 26πολλά άλλα φαινολικά παράγωγα μπορούν να καθορίζουν την προέλευση διαφόρων μελιών. 

ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ ΤΟΥ ΜΕΛΙΟΥ 
Το μέλι γενικά, δε θεωρείται ιδιαίτερα βιταμινούχο. Οι βιταμίνες που περιέχει και που είναι  κυρίως  του  συμπλέγματος  Β,  αν  και  δε  φτάνουν να  καλύψουν  τις  ημερήσιες ανάγκες   της   διατροφής   ενός   ατόμου.   Γενικά,   η   περιεκτικότητα   του   μελιού   σε βιταμίνες είναι πολύ χαμηλή για να έχει κάποια διατροφική αξία (Πίν. 1.1.7). Όμως η παρουσία  τους  είναι  σημαντική  καθώς  βοηθούν  στην  καλύτερη  απορρόφηση  των σακχάρων από τον ανθρώπινο οργανισμό.

ΜΕΛΙ ΚΑΙ ΑΛΛΕΡΓΙΚΗ ΡΙΝΙΤΙΔΑ

Υπάρχει μια θεωρία, που λέει ότι τρώγοντας μέλι της περιοχής σου, μπορεί να υπάρξει βελτίωση της αλλεργικής ρινίτιδας. Ωστόσο, το κατά πόσο ένα μέλι είναι της περιοχής σου, είναι ένα ερώτημα. Η συγκεκριμένη θεωρία αναφέρει ότι ...«οι μέλισσες μεταφέρουν στην κυψέλη ποσότητες γύρης, μικρές ποσότητες της οποίας, καταλήγουν και στο μέλι. Με αυτόν τον τρόπο ο οργανισμός του πάσχοντος εκτίθεται σταδιακά σε μικρές δόσεις του αλλεργιογόνου και μακροπρόθεσμα προκαλείται ανοσοποίηση. Έτσι, όσο πιο «ντόπιο» είναι το μέλι, τόσο καλύτερο αποτέλεσμα θα έχει στην αλλεργική του ρινίτιδα». Δεν έχω διαβάσει ακόμα κάποια έρευνα, που να επιβεβαιώνει αυτή τη θεωρία, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ισχύει- απλώς δεν έχει ερευνηθεί. Εντούτοις, ψάχνοντας για έρευνες που να συνδέουν την κατανάλωση μελιού και την αλλεργική ρινίτιδα, παρατήρησα ότι πολλές αναφέρουν έξαρση των συμπτωμάτων, μετά από την κατανάλωση μελιού.

Στη γερμανική βιβλιογραφία στις δεκαετίες ‘50 και ‘60 υπήρχαν στοιχεία για θεραπεία αλλεργιών με μέλι. Τα μόνα πρόσφατα επιστημονικά δεδομένα, έρχονται από μία μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε πληθυσμό της Μαλαισίας που έδειξε ότι η καθημερινή κατανάλωση μελιού μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση των συμπτωμάτων της αλλεργικής ρινίτιδας, αλλά οι ποσότητες που χρησιμοποιούνται είναι αρκετά μεγάλες. Επειδή λοιπόν, τα δεδομένα είναι λίγα και αντιφατικά, σας συστήνω να το συζητήσετε πρώτα με τον αλλεργιολόγο σας, πρωτού ξεκινήσετε την κατανάλωσή του.

Είναι σημαντικό, αν ο γιατρός σας συμφωνήσει στην κατανάλωσή του, να επιλέξετε βιολογικό μέλι από πιστοποιημένους παραγωγούς της περιοχής σας, καθώς επίσης ακατέργαστο και μη παστεριωμένο, επειδή τα περισσότερα θρεπτικά συστατικά είναι θερμοευαίσθητα, οπότε και καταστρέφονται με την επεξεργασία και την παστερίωση. Γι΄ αυτό, είναι καλό να διαβάζετε την ετικέτα του παραγωγού πάνω στη συσκευασία.

Πηγή

ΠΑΥΛΩΝΙΑ - ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ

Η Παυλώνια ή Παουλώνια (Paulownia) είναι δέντρο ιθαγενές της Ασίας (κυρίως Κίνα, Βιετνάμ και Λάος). Η Παυλώνια είναι ένα γένος φυτών της μονογονικής οικογένειας Paulowniaceae, που αποτελείται από 6-17 είδη (εννέα ευρύτερα είδη) (P. tomentosa, P. fortunei, P. Kawakamii, P. elongata, P. catalpifolia, P. australis, P. viscosa κ.ά.) και μερικές φορές περιλαμβάνονται στην οικογένεια Scrophulariaceae. Όλα κατάγονται από την Κίνα εκτός από το P. fortunei, το οποίο απαντάται στο Βιετνάμ και το Λάος. Η P. tomentosa επίσης φύεται στην Κορέα και την Ιαπωνία.

Σήμερα η Παυλώνια καλλιεργείται σε όλες τις ηπείρους εκτός από την Ανταρκτική. Το ξύλο της Παυλώνιας έχει ανοιχτόχρωμο καρδιόξυλο και από αιώνες χρησιμοποιείται στην Ασία επειδή είναι ευκατέργαστο και έχει όμορφη δομή.

Τα δέντρα του γένους Paulownia είναι ταχέως αναπτυσσόμενα και έχουν μεγάλη εμπορική αξία, καθώς καλλιεργούνται για την παραγωγή ξυλείας (ξύλο σκληρού τύπου) και βιομάζας. Η Paulownia tomentosa είναι φυλλοβόλο δέντρο, ενδημικό στην κεντρική και δυτική Κίνα, αλλά πολλές φορές αναφέρεται σαν φυτό εισβολέας στις ΗΠΑ και Ιαπωνία (σε ευνοϊκά για αυτό περιβάλλοντα). Φθάνει σε ύψος τα 10-25 μ., έχει μεγάλα πεντάνευρα φύλλα σε σχήμα καρδιάς, που το μήκος τους κυμαίνεται από 15-40 εκατοστά, και αναπτύσσονται σε αντίθετα ζεύγη επάνω στο στέλεχος.

Σε νεαρή ηλικία, τα φύλλα σχηματίζουν σπείρες ανά τρία και μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερα από αυτά της πιο ώριμης ηλικίας. Το χαρακτηριστικό του μεγάλου μεγέθους σε νεαρή ανάπτυξη, είναι αυτό που αξιοποιείται από τους ανθοκόμους: κλαδεύοντας το δέντρο, εξασφαλίζουν ότι θα υπάρχει πλούσιο νέο φύλλωμα κάθε χρόνο, με τεράστια φύλλα που γίνονται μέχρι και 60 εκατοστά σε πλάτος. Αυτό είναι δημοφιλές στο σύγχρονο ύφος της κηπουρικής, που χρησιμοποιεί μεγάλα φυλλώδη και «αρχιτεκτονικά» φυτά. Τα άνθη σχηματίζονται πριν από τα φύλλα, νωρίς την άνοιξη, σε ταξιανθίες μήκους 10-30 εκατοστών. Αποτελεί ένα άριστο μελισσοκομικό φυτό αφού τα άνθη της παουλονιας είναι πλούσια σε βιολογικά ενεργές ουσίες με αποτέλεσμα τα μελίσσια κοντά σε δάση παουλοβνιας να παράγουν υψηλής ποιότητας μέλι με αξιόλογες θεραπευτικές ιδιότητες.

Τα άνθη κάθε ταξιανθίας έχουν σωληνοειδές σχήμα με μωβ στεφάνη μήκους 4-6 εκατ., και θυμίζουν τα άνθη του φυτού Δακτυλίς (Digitalis spp.). Ο καρπός είναι μια ξηρή κάψα σε σχήμα αυγού, μια κάψουλα 3-4 εκατοστών, που περιέχει πολλά μικρά χωρίσματα που φέρουν τους σπόρους. Οι σπόροι, είναι καλυμμένοι με χνούδι που μοιάζει με πούπουλα ή φτερά και αυτό βοηθάει στη διασπορά τους με τον άνεμο και το νερό. Τα κουρεμένα δέντρα και αυτά που κλαδεύονται τακτικά δεν παράγουν άνθη, καθώς αυτά σχηματίζονται μόνο σε ώριμα κλαδιά.

Το είδος Paulownia tomentosa μπορεί να χρησιμοποιείται σε ποικίλα περιβάλλοντα, αντέχει από -20° C έως +40° C και μπορεί να επιβιώσει έπειτα από καταστροφικές πυρκαγιές, δεδομένου ότι οι ρίζες του μπορούν να αναγεννηθούν εκ νέου, αναπτύσσοντας ταχύτατα καινούρια στελέχη. Είναι ανεκτικό στη ρύπανση και δεν είναι πολύ απαιτητικό στον τύπο σύνθεσης του εδάφους. Για το λόγο αυτό λειτουργεί οικολογικά ως πρόσκοπο φυτό δάσωσης. Τα πλούσια σε άζωτο φύλλα του αποτελούν καλή τροφή για τα φυτοφάγα ζώα και συνεισφέρουν στην κτηνοτροφία, ενώ οι βαθιές ρίζες του εμποδίζουν τη διάβρωση και την απογύμνωση του εδάφους. Επίσης, η Παυλώνια χρησιμοποιείται για την αποκατάσταση υποβαθμισμένων εδαφών ενώ ταυτόχρονα μπορεί να προσφέρει αισθητική, σκίαση, τροφή για τις μέλισσες και παραγωγή ξύλου όταν απαιτείται.

H Παυλώνια, λόγω του μεγέθους του φυλλώματος και της ομορφιάς των ανθέων, είναι είδος διακοσμητικό/καλλωπιστικό και χρησιμοποιείται ευρέως σε δεντροστοιχίες και πάρκα (αστικά και περιαστικά περιβάλλοντα), σε όλο τον κόσμο. Επίσης χρησιμοποιείται εκτεταμένα σε αγρο-δασικά συστήματα σε συνδυασμό με γεωργικές καλλιέργειες ή με βόσκηση οικόσιτων ζώων (βελτιώνει το έδαφος, το μικροκλίμα και προσφέρει τροφή και σκίαση στα ζώα).

Γενικά, η Παυλώνια ανταγωνίζεται από τα ψηλότερα γειτονικά δέντρα που τη σκιάζουν. Επειδή είναι είδος φωτόφιλο, δεν μπορεί να ευδοκιμήσει στη σκιά των άλλων δέντρων. Μερικά είδη σε φυτείες Παυλώνιας μπορούν να υλοτομηθούν και να χρησιμοποιηθούν για πριστή ξυλεία ακόμα και 5 χρόνια μετά τη φύτευση. Από τη στιγμή που το φυτό υλοτομηθεί, αναβλαστάνει από το ήδη υπάρχον ριζικό σύστημα, και για αυτό έχει αποκτήσει το όνομα «φυτό του  Φοίνικα» (Ο Φοίνικας ως γνωστό, ήταν μυθικό πουλί που είχε την ικανότητα να ξαναγεννιέται από τις στάχτες του). Η Παυλώνια έχει χρησιμοποιηθεί σαν δέντρο αναδάσωσης και διακόσμησης σε διάφορες χώρες σε όλο τον κόσμο.

Η ξυλογλυπτική σε ξύλο από Παυλώνια είναι μορφή τέχνης στην Ιαπωνία και στην Κίνα. Σύμφωνα με τους μύθους αλλά και στοιχεία από καταγραφές, η χρήση του δέντρου χρονολογείται πριν από 2.600 χρόνια, όταν οι άνθρωποι στην αρχαιότητα χρησιμοποιούσαν αυτό το δέντρο για διάφορους σκοπούς. Πολλά ασιατικά έγχορδα όργανα κατασκευάζονται από Paulownia tomentosa, όπως το ιαπωνικό koto και το zithers gayageum της Κορέας. Ιστορικές αναφορές από την Κίνα, που χρονολογούνται ήδη από το 1050 π.Χ., δηλώνουν ότι η Παυλώνια καλλιεργούνταν σε φυτείες για παραγωγή υψηλής ποιότητας ξυλείας.

Οι απαλοί, ελαφροί σπόροι της Παυλώνιας χρησιμοποιούνταν συνήθως ως υλικό συσκευασίας από τους Κινέζους εξαγωγείς πορσελάνης κατά τον 19ο αιώνα, πριν από την ανάπτυξη της συσκευασίας από πολυεστέρα. Σε κάποιες περιπτώσεις που η συσκευασία είχε διαρροή ή ανοιγόταν, τότε στις χώρες διέλευσης υπήρχε διασπορά των σπόρων κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών. Αυτό, μαζί με τους σπόρους που σκόπιμα απελευθερώνονταν από τα δείγματα για να φυτευτούν ως διακοσμητικό, επέτρεψε στο είδος να γίνει ένα ζιζάνιο δέντρο εισβολέας σε περιοχές όπου το κλίμα ήταν κατάλληλο για την ανάπτυξή του, ιδίως στην Ιαπωνία και τις ανατολικές ΗΠΑ.

Η χρήση της Παυλώνιας για παραγωγή ενέργειας 

Η βιομάζα είναι ένα βιολογικό υλικό που προέρχεται από ζωντανούς οργανισμούς, συνήθως δέντρα ή άλλα ξυλώδη/λιγνοκυτταρινούχα φυτά (π.χ. θάμνοι, βαμβάκι, αγριοαγκινάρα, κενάφ). Συνήθως παράγεται σε τρεις διαφορετικές μορφές: μπρικέττες (briquettes), πέλλετς (pellets) και τσιπς (chips). Η ανάγκη για πράσινες εναλλακτικές μορφές ενέργειας (αντί στερεών καυσίμων) αυξάνεται συνεχώς λόγω της ρύπανσης του περιβάλλοντος και της πίεσης στους φυσικούς πόρους. Επομένως η βιομάζα αποτελεί μια ισχυρά βιώσιμη λύση. Σε αντίθεση με τα στερεά καύσιμα, τα οποία έχουν παγιδεύσει τον άνθρακα πριν μερικά εκατομμύρια χρόνια, η φυτική βιομάζα από ενεργειακές φυτείες απελευθερώνει τον άνθρακα ο οποίος έχει πρόσφατα δεσμευθεί. Η Παυλώνια μετατρέπει την ηλιακή ενέργεια σε βιομάζα ενώ απορροφά CΟ2 καθώς αυξάνει. Όταν η ενέργεια της βιομάζας ελευθερώνεται, ακόμη και με καύση, εκλύεται όσο CΟ2 απορροφήθηκε αρχικά. Με την προϋπόθεση ότι τα δέντρα αντικαθίστανται συνεχώς, η διαδικασία αυτή θεωρητικά είναι ουδέτερη σε ότι αφορά τη συσσώρευση του άνθρακα (σε μορφή CΟ2) στην ατμόσφαιρα.

Οι γεωργικές ενεργειακές καλλιέργειες (π.χ. το καλαμπόκι) παράγουν κατώτερης ποιότητας καύσιμο (π.χ. αιθανόλη) σε σύγκριση με αυτό που προέρχεται από λιγνο-κυτταρίνη (ξυλώδης βιομάζα), ενώ από την άλλη πλευρά η διαθέσιμη καλλιεργούμενη γη για τρόφιμα δεν είναι ικανή να υποστηρίξει και τα δύο, και τις ανάγκες για τρόφιμα και την παραγωγή ενέργειας (για σπίτια, επιχειρήσεις και οχήματα). Σημαντικό επίσης είναι ότι φυτείες βιομάζας της Παυλώνιας δεν προξενούν αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, στο κλίμα και την ανθρώπινη υγεία σε σύγκριση με τις γεωργικές ενεργειακές καλλιέργειες. Για παράδειγμα, ειδικά και μόνο το καλαμπόκι, χρειάζεται τεράστιες ποσότητες αζωτούχων λιπασμάτων και μάλιστα για λιγότερη παραγωγή βιομάζας. Τα τεράστια φύλλα της Παυλώνιας έχουν εξαιρετικά μεγάλο ποσοστό χλωροφύλλης και συνδυάζουν μεγάλο βαθμό απορρόφησης του άνθρακα (σε μορφή CΟ2). Μετά τον τρίτο χρόνο, σημαντική ποσότητα φυλλώματος είναι διαθέσιμη από μια νεαρή φυτεία για παραγωγή αιθανόλης σαν δεύτερο προϊόν, καθόλη τη διάρκεια της φυτείας. Μελέτες έχουν δείξει ότι το φύλλωμα της Παυλώνιας αποτελεί μια σημαντική πηγή αιθανόλης που μπορεί να παραχθεί με διάφορες θερμο-χημικές και βιοτεχνολογικές (π.χ. ενζυμική μετατροπή) μεθόδους.

Υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι να θεωρούμε ότι τα δάση αποτελούν προσωρινή πηγή για παραγωγή βιομάζας για ενεργειακούς σκοπούς. Είναι πολύ πιο λογικό να χρησιμοποιούμε άκρως ταχυαυξή είδη όπως τα Paulownia spp., που έχουν τη δυνατότητα να αυξάνουν 4-5 μ. το χρόνο και η υλοτομία τους για παραγωγή βιομάζας (ενεργειακές φυτείες) αρχίζει μόλις τρία (3) χρόνια μετά τη φύτευση. Σε αντίθεση με τις γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες (π.χ. καλαμπόκι, σόγια), τα φυσικά πολυπλοειδή δέντρα Παυλώνιας – τα οποία παράγουν περισσότερη βιομάζα και σε μικρότερο χρονικό διάστημα – μπορούν να επιλεχθούν και να αναπαραχθούν μαζικά (αγενώς) για ευρεία χρήση.

Η βιομάζα για πέλλετς ξύλου από δέντρα από παραδοσιακά μακρόχρονες φυτείες (π.χ. ακακία, πλάτανος) χρειάζεται μεγάλο χρόνο για να αποδώσει την ίδια παραγωγή. Τα δέντρα του γένους Paulownia είναι τα πιο ταχυαυξή για φυτείες βιομάζας, αποδίδουν σε υπερβολικά μικρό περίτροπο χρόνο και είναι τα πιο κατάλληλα για χρήση σε ενεργειακές φυτείες. Σε κατάλληλα περιβάλλοντα, η Παυλώνια μπορεί να αποδώσει πολύ περισσότερη βιομάζα/στρέμμα σε σύγκριση με τις ιτιές και τις λεύκες (άλλα πλατύφυλλα ταχυαυξή). Επιπλέον, το είδος είναι πολύ αποτελεσματικό στην αποκατάσταση εδαφών που υποφέρουν από ρύπανση. Τα περιβάλλοντα όπου η Παυλώνια υστερεί είναι οι περιοχές σε μεγάλα υψόμετρα (>1.000-1.200 m) ή ανεμόπληκτες περιοχές, εδάφη με πολύ υψηλή στάθμη νερού (π.χ. υπερβολικά υγρά/κατακλιζόμενα), αβαθή (<50 εκ. βάθος) και πετρώδη εδάφη ή πολύ συνεκτικά (π.χ. αργιλικά/βαριά εδάφη με αδιαπέραστους αργιλικούς ή ιζηματογενείς ορίζοντες).

Τα δέντρα της Παυλώνιας είναι εύκολο να αντικατασταθούν μετά την υλοτομία για το λόγο ότι αναβλαστάνουν από το υπάρχον ριζικό σύστημα μετά την υλοτομία. Επειδή η Παυλώνια δε γίνεται δέντρο εισβολέας με τη διαχείριση αυτή (δεν παράγει καρπούς) και έχει μικρό κόστος συντήρησης/καλλιέργειας (είδος σχετικά ανθεκτικό στην ξηρασία και στη φωτιά), οι φυτείες βιομάζας της Παυλώνιας μπορούν να ανανεώνονται με σχετική ευκολία και χωρίς αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Η Παυλώνια αυξάνει γρήγορα σε στραγγισμένα, αμμώδη/αμμοπηλώδη εδάφη συμπεριλαμβανομένων και υποβαθμισμένων εδαφών. Αυτό σημαίνει ότι οι φυτείες βιομάζας της Παυλώνιας μπορούν να καλλιεργούνται και σε περιοχές οι οποίες είναι ακατάλληλες για γεωργική χρήση για παραγωγή τροφίμων. Επιπρόσθετα, τα δέντρα της Παυλώνιας βελτιώνουν οικολογικά τα εδάφη λόγω της επίδρασης της λίπανσης από τα φύλλα που πέφτουν και λόγω του αζώτου που εκλύεται από το ριζικό σύστημα.

Παραγωγή βιομάζας από την Παυλώνια και οικονομικές αποδόσεις

Η Παυλώνια είναι ένα ταχυαυξές είδος δέντρουμε μικρό αρχικό κόστος εγκατάστασης, το οποίο έχει την ικανότητα να πρεμνοβλαστάνει και συνεπώς είναι κατάλληλο για χρήση σε ενεργειακές φυτείες. Πριν τη φύτευση (που συνήθως γίνεται τέλος Φεβρουαρίου/αρχές Μαρτίου), μια καλή προπαρασκευή/κατεργασία του εδάφους (βαθύ όργωμα 0,8 – 1,0 μ. και καλό φρεζάρισμα) συνιστάται για βελτίωση της δομής του εδάφους και καλή επαφή του ριζικού συστήματος με το έδαφος. Επιπρόσθετα, ένα ικανοποιητικό και οικονομικό σύστημα άρδευσης (συνήθως στάγδην) εγκαθίσταται για εφοδιασμό των φυτών με αρκετό νερό. Τα δέντρα συνήθως φυτεύονται σε μικρές αποστάσεις π.χ. 2 x 3 μ. (167 δέντρα/στρέμμα) ή 3 x 3 μ. (111 δέντρα/στρέμμα) για ενεργειακές φυτείες (βιομάζα) και σε μεγαλύτερες αποστάσεις όπως 3,5 x 3,5 μ. (82 δέντρα/στρέμμα), 4 x 4 μ. (62 δέντρα/στρέμμα) ή 5 x 5 μ. (40 δέντρα/στρέμμα) για φυτείες που προορίζονται για παραγωγή πολύτιμου τεχνικού ξύλου. Φυτοπροστατευτικοί ψεκασμοί γενικά θα πρέπει να αποφεύγονται (για περιβαλλοντικούς λόγους) εκτός εάν υπάρχουν σοβαρές προσβολές (συνήθως από φυλλοφάγα έντομα – κατά τους μήνες Μάιο/Ιούνιο) οπότε μπορεί να γίνονται ψεκασμοί με γνωστά εντομοκτόνα του εμπορίου (να προτιμούνται βιολογικά σκευάσματα).

Από την οικονομική ανάλυση του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών Θεσ/νίκης διαπιστώνεται ότι η παραγωγή βιομάζας από ενεργειακές φυτείες Παυλώνιας παρουσιάζει θετικό ισολογισμό και μπορεί να αποτελέσει μια κερδοφόρα και σταθερή επένδυση. Η καθαρή οικονομική απόδοση μιας φυτείας βιομάζας Παυλώνιας, έκτασης 10 στρεμμάτων (με φυτευτικό σύνδεσμο 2 x 3 μ. και διάρκεια 21 έτη = 7 κύκλοι υλοτομίας x 3ετής περιφορά) (κάτω από ευνοϊκές κλιματο-εδαφικές συνθήκες) εκτιμάται στα 20.000-30.000 € μέχρι το τέλος της εκμετάλλευσης (21 έτη), με την προϋπόθεση ότι ο επενδυτής μπορεί να μειώνει το κόστος εγκατάστασης και συντήρησης, κάνοντας χρήση ιδιόκτητων μηχανημάτων και συνεισφέροντας με προσωπική εργασία. Επιπρόσθετα, οι φυτείες βιομάζας με Παυλώνια έχουν τη δυνατότητα να λειτουργούν σαν ένα είδος αποταμίευσης, για το λόγο ότι η παραγωγή μπορεί να λαμβάνεται οποτεδήποτε, και ειδικά όταν οι εμπορικές τιμές του προϊόντος είναι σχετικά υψηλές ή τουλάχιστον οικονομικά αποδεκτές.

Εναλλακτικά επίσης, οι ενεργειακές φυτείες, με κατάλληλη αραίωση, δασοκομική καλλιέργεια και επέκταση του χρόνου υλοτομίας (στα 8-12 έτη), μπορούν να μετατρέπονται σε φυτείες παραγωγής πολύτιμου τεχνικού ξύλου. Σημαντικό επίσης, ενόψει της οικονομικής κρίσης και των αυξημένων τιμών των υγρών καυσίμων, είναι ότι το ξύλο της Παυλώνιας μπορεί να χρησιμοποιείται (σε μορφή πέλλετς/μπρικέττες) και για τις ατομικές ανάγκες (π.χ. οικιακή θέρμανση) των ίδιων των παραγωγών για κάλυψη μέρους των εξόδων για οικιακή ενέργεια. Τέλος, οι φυτείες Παυλώνιας παρέχουν και κοινωνικά οφέλη, κύρια με την απασχόληση (σε πριστήρια και εργοστάσια αξιοποίησης της βιομάζας) του τοπικού εργατικού δυναμικού και τη μείωση των εισαγωγών για παρόμοια προϊόντα. Οπωσδήποτε, οι φυτείες αυτές θα μπορούσαν να ενταχθούν σε ένα εθνικό/περιφερειακό ορθολογικό σύστημα επιδοτήσεων (με βάση την απόδοση προϊόντος και όχι τη χωρική επιφάνεια όπως γινόταν και συχνά γίνεται και σήμερα), αλλά δεν πρέπει ο παραγωγός/επενδυτής να βασίζεται και μόνο σε αυτό – απλά θα μπορούσε να είναι ένα κίνητρο για νέες επενδύσεις.

Η χρήση της Παυλώνιας για παραγωγή τεχνικού ξύλου

Το ξύλο της Παυλώνιας είναι ελαφρύ (350 κιλά/κ.μ.), σχετικά σκληρό, με καλή μικροδομή και γενικά έχει υψηλή αξία. Έχει πολλά πλεονεκτήματα, δε στρεβλώνει εύκολα, αντέχει στην υγρασία και τη σήψη και δεν εμφανίζει σχίσιμο μετά από κάρφωμα. Στο στρέμμα μπορεί να φυτεύονται 82, 62 ή 40 δέντρα ανάλογα με το φυτευτικό σύνδεσμο (3,5 x 3,5 μ., 4,0 x 4,0 μ. ή 5,0 x 5,0 μ., αντίστοιχα) με περίτροπο χρόνο (χρόνος υλοτομίας) τα 8-10/12 έτη. Ένα δέντρο Παυλώνιας μπορεί να παράγει 1 κ.μ. τεχνικού ξύλου (σε ευνοϊκά περιβάλλοντα και με σωστή καλλιέργεια και φροντίδα) και επομένως η στρεμματική απόδοση να φθάσει τα 62-82 κ.μ. ξυλείας (σε ηλικία 8-12 έτη).

Οι τιμές του ξύλου της Παυλώνιας ποικίλλουν ανάλογα με την ποιότητα, την κατηγορία διαβάθμισης και την επεξεργασία. Για παράδειγμα η τιμή ξύλου προέλευσης Κίνας κατηγορίας (Ε) είναι περίπου 300 €/κ.μ., ενώ το ξύλο ανωτέρας ποιότητας της Αυστραλίας κυμαίνεται στα 1.500-1.600 €/κ.μ. Με τις τιμές να κυμαίνονται από 300 € έως 1.500 €/κ.μ. (ανάλογα με την ποιότητα και κατηγορία διαβάθμισης), το ακαθάριστο εισόδημα ανά έτος και ανά στρέμμα μπορεί να κυμαίνεται από 1.860-2.460 € έως 9.300 -12.300 €. Επιπρόσθετα, ένα συμπληρωματικό εισόδημα μπορεί να αποκτάται από τη διάθεση του ξύλου των κλάδων (ξυλώδης βιομάζα) που συνήθως εκτιμάται στα 100

κιλά ανά δέντρο (ηλικίας 8-10 ετών).

Το Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών παράγει και διαθέτει πιστοποιημένα δενδρύλλια Παυλώνιας (Paulownia tomentosa, P. elongata) για χρήση σε φυτείες βιομάζας και παραγωγής τεχνικού ξύλου καθώς και για καλλωπιστική/αισθητική χρήση (δενδροστοιχίες/πάρκα). Επίσης, αναλαμβάνει την εκπόνηση σχετικών μελετών εφαρμογής καθώς και την εγκατάσταση φυτειών Παυλώνιας για παραγωγή ξύλου, αγροδασοπονική χρήση και παραγωγή βιομάζας (για ενέργεια/χημικά) σε όλη την Ελλάδα.

Δρ Κωνσταντίνος Σπανός, Τακτικός Ερευνητής

Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών

Πληροφορίες: Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών

Λουτρά Θέρμης, 57006 – Θεσσαλονίκη

Τηλ.: 2310 461171(2, 3), Fax: 2310 461341,

e-mail: kspanos@fri.gr

Πηγή κειμένου: ΔΗΜΗΤΡΑ – ΤΡΙΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΓΕΩΡΓΙΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ

Η ΑΝΑΝΕΩΣΗ ΤΩΝ ΚΗΡΗΘΡΩΝ Δ & Β ΤΣΕΛΙΟΣ

Η τακτική ανανέωση των κηρηθρών ενός μελισσοκομείου έχει εξελιχθεί σε βασικό μέλημα στη σύγχρονη μελισσοκομία. Παλαιότερα υπήρχε σοβαρός λόγος που παρακινούσε τους μελισσοκόμους στην ανακύκλωση του κεριού, εξαγωγή δηλαδή του κεριού από τις παλιές κηρήθρες και κατασκευή νέων φύλλων κηρήθρας. Ο λόγος αυτός ήταν καθαρά οικονομικός. Η δαπάνη για την αγορά φύλλων κηρήθρας ήταν σημαντική, όμως ταυτόχρονα το οικονομικό όφελος από την παραγωγή κεριού, είτε ανακυκλώνονταν είτε αποθηκεύονται για «ώρα ανάγκης», ήταν υπολογίσιμο.

Αν ανατρέξουμε και στο πρόσφατο παρελθόν, τότε που οι παραδοσιακές κυψέλες, κοφίνια κ.λ.π., ήταν σε μεγάλους αριθμούς, το κερί που έβγαινε ήταν πολλαπλάσιο του κεριού που βγαίνει από τις σύγχρονες κυψέλες.

Σήμερα υπάρχουν σοβαρότεροι λόγοι, πέρα από τα στενά οικονομικά «κριτήρια», που επιβάλλουν την τακτική ανανέωση των κηρηθρών.

 

Οι λόγοι αυτοί είναι:

 

•        Αντικατάσταση των σπασμένων και ποντικοφαγωμένων κηρηθρών, που πέρα από αντιοικονομικό είναι και αντιαισθητικό θέαμα.

•        Αντικατάσταση των μαύρων κηρηθρών από την πολυκαιρία, που σκουραίνουν το χρώμα του μελιού, έχουν μικρότερη χωρητικότητα (μέλι-γύρη), μικρότερη διάμετρο κελιών (συνεπώς ελλιπή διατροφή των προνυμφών).

•        Αντικατάσταση των κηρηθρών που πιθανών φέρουν σπόρια μολυσματικών ασθενειών των μελισσών, όπως νοζεμίαση, σηψηγονία, ασκοσφαίρωση κ.λ.π..

•        Αντικατάσταση των παλαιών κηρηθρών που έχουν δεχθεί θεραπευτικές επεμβάσεις, ενδεχομένως από την εποχή αντιμετώπισης του κηρόσκωρου, σίγουρα, σίγουρα όμως από τις επανειλημμένες εφαρμογές των ακαρεοκτόνων για το άκαρι Βαρρόα. Τα υπολείμματα των φαρμάκων δεσμεύονται από το κερί και αποδίδονται στο μελί.

 

Συνεπώς η αντικατάσταση των κηρηθρών σε τακτά χρονικά διαστήματα εξασφαλίζει:

 

•        Μέλι καλής ποιότητας

•        Υγιεινό περιβάλλον στην κυψέλη

•        Καλή υγεία των μελισσιών

•        Μεγαλύτερες αποδόσεις

•        Υψηλότερη αγοραστική αξία των μελισσιών

Το τελευταίο είναι σημαντικό γι’ αυτούς που πωλούν μελίσσια, επιτυγχάνουν καλύτερες τιμές, όμως είναι σημαντικότερο γι’ αυτούς που αγοράζουν, γιατί έτσι επωφελούνται από τα ανωτέρω πλεονεκτήματα.

Η τύχη των παλαιών κηρηθρών που αντικαθίστανται

Σε αρκετές περιοχές της χώρας μας δεν δίνουν μεγάλη σημασία στις παλιές «άχρηστες» κηρήθρες. Αλλού τις πετάνε, αλλού τις καίνε στα καζάνια και σε μερικά μέρη τις χαρίζουν σε κάποιον, που περνά και μαζεύει «αφιλοκερδώς τα άχρηστα κεριά». Στις περιοχές όμως με βαθειές ρίζες στη μελισσοκομία, με μεγάλο αριθμό μελισσιών (σε παραδοσιακές κυψέλες και εν συνέχεια σε ευρωπαϊκές), η εκμετάλλευση των παλαιών κηρηθρων ήταν καθεστώς.

Τα εργαστήρια αυτά παραμένουν και σήμερα, στη Χαλκιδική λειτουργούν πέντε (δύο στη Νικήτη, στην Κασσάνδρα, στην Αρναία, στα Βραστά), ενώ και μερικά άλλα υπάρχουν στην Ελλάδα (Βόλο, Λάρισα, Άρτα, Εύβοια κ.α.)

•        Η παλιά ονομασία τους ήταν «κάτεργο», ονομασία που απέδιδε την πραγματικότητα με σκωπτική διάθεση. Δύο άτομα γύριζαν με μοχλό μια μεγάλη «βίδα», που πίεζε τη λινάτσα με τα κεριά για να τρέξει το κερί.

•        Η υδραυλική πρέσα, που αντικατέστησε τη μυϊκή δύναμη, δουλεύει στις 100 ατμόσφαιρες, ανεβάζοντας την εφαρμοζόμενη πίεση στους 45 τόνους στα βρασμένα υλικά (κεριά, νερά, σύρματα, κουκούλια γόνου κ.λ.π.) που φεύγουν από τον βραστήρα. Στο βραστήρα παρέμειναν για 45-50 λεπτά της ώρας, βράζοντας στους 120˚С.

•        Από την πρέσα (τα εργαστήρια πλέον ονομάζονται «πρέσες») το κερί, καθαρό, ρέει σε λεκάνη με νερό, απ’ όπου με κανάτες μεταγγίζεται στα καλούπια διαφόρων σχημάτων και χωρητικότητας. Ό,τι απέμεινε στις λινάτσες, επεξεργάζεται με ειδικό υγρό και αποδίδει όλη την ποσότητα κεριού.

Επισκεφθήκαμε μία από τις δύο πρέσες που λειτουργούν στη Νικήτη, του Στυλιανού Συρδάρη, απ’ όπου και το φωτογραφικό υλικό. Τα στοιχεία που ακολουθούν, όπως και τις συνθήκες λειτουργίας της πρέσας, είχε την ευγενή καλοσύνη να μας τα διαθέσει για δημοσίευση ο ιδιοκτήτης. Έτσι:

•        Η τιμή του κεριού αυτή την εποχή είναι 7,5 €.

•        Το κόστος εξαγωγής (παλιές κηρήθρες, ξελεπιδιάσματα) ανέρχεται στο 1,2 €/Κιλό.

•        Μια παλιά κηρήθρα αποδίδει κατά μέσο όρο 120 γραμμάρια κεριού.

•        Η λειτουργία της πρέσας ξεκινά τον Οκτώβριο και σταματά τον Μάιο.

•        Η απόδοση των ξελεπιδιασμάτων, εάν έχει στραγγιστεί καλά το μέλι, ξεπερνά το 90%.

•        Μια μελισσοκομική επιχείρηση παράγει 12 κιλά κερί από ξελεπιδιάσματα, ανά τόνο μελιού.

•        Την ίδια ποσότητα κεριού αποδίδουν 100 παλιές μαύρες κηρήθρες που ανακυκλώνονται.

Δημήτρης Τσέλιος

τ. Διευθυντής Ινστιτούτου

Μελισσοκομίας ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε.

τηλ. 6976027907

Βαγγέλης Τσέλλιος

Γεωπόνος- Μελετητής

ΜSc Μελισσοκομίας

τηλ. 6973791716

Περισσότερα πατήστε εδώ.

ΚΑΝΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΩΤΕΡΟ ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ ΚΡΕΜΑ!!!

Το ανθρώπινο δέρμα, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, αρχίζει να γερνά και όλοι γνωρίζουμε ότι η διαδικασία της γήρανσης είναι δύσκολη περίοδος για όλους τους ανθρώπους.

Οι ρυτίδες είναι το πιο αξιοσημείωτο σημάδι της διαδικασίας γήρανσης.

Οι ρυτίδες γύρω από τα μάτια είναι οι πρώτες που “ανακοινώνουν” την γήρανση, στη συνέχεια, έρχονται αυτές γύρω από τα χείλη και το μέτωπο.

Υπάρχουν διάφορα είδη καλλυντικών προϊόντων που μπορείτε να βρείτε ως λύση σε αυτό το πρόβλημα, αλλά η πιο αποτελεσματική και φυσικά η καλύτερη λύση βρίσκεται στη φύση.

 Δεδομένου ότι η φύση σας προσφέρει λύση για το πρόβλημα των ρυτίδων, σίγουρα δεν χρειάζεται να δαπανήσετε χρήματα για χημικά προϊόντα.

Υλικά για αυτή τη μάσκα αντι-γήρανσης:

• 4 Κουταλάκια του γλυκού βαζελίνη
• 2 Κουταλάκια του γλυκού μέλι
• 2 Κρόκοι αυγών
• 2 Κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο ή αμυγδαλέλαιο

Πώς να την ετοιμάσετε:

Βάλτε τη βαζελίνη σε ένα μπολ και ανάψτε την κουζίνα. Λιώστε τη βαζελίνη στον ατμό για αρκετά λεπτά. Βγάλτε το μπολ και προσθέστε τα υπόλοιπα υλικά. Ανακατέψτε το μείγμα μέχρι να γίνει ομοιογενές.

Αυτό που θα φτιάξετε είναι μια μάσκα, την οποία θα πρέπει να εφαρμόσετε στο πρόσωπό σας και να την κρατήσετε για 30 λεπτά.

Μετά από 30 λεπτά, αφαιρέστε τη μάσκα από το πρόσωπό σας με μια υγρή πετσέτα.

Εάν κάνετε συνεχώς χρήση αυτής της μάσκας, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα θα μείνετε συγκλονισμένοι από τα αποτελέσματα που θα έχετε.

Πηγή